Witajcie ponownie. Wiem, że mój wątek nie cieszy się zbyt dużym powodzeniem, ale mam kolejne przemyślenia i może skłonią one kogoś do odpowiedzi. Nie myślałam, że kiedykolwiek to pomyślę i napiszę, ale po różnych etapach po odejściu męża (etapach żałoby?) doszłam do wniosku, że na ten moment nie chc...

Ruto, dziękuję Ci bardzo za obszerną wypowiedź. Wydaje mi się, choć oczywiście pewności mieć nie mogę, że ze strony męża nie ma przemocy fizycznej czy molestowania, ale na pewno jest głębokie niezrozumienie potrzeb emocjonalnych dzieci. Mąż patrzy na świat zero-jedynkowo, w żaden sposób nie potrafi ...

Witajcie po długiej przerwie. U mnie trochę się zmieniło, nie na lepsze, niestety. Mąż nadal stanowczo deklaruje, że nie ma najmniejszego zamiaru do mnie wrócić, coraz trudniej jest nam rozmawiać, coraz więcej oskarżeń i złości. Dzieci, choć pod opieką psychologa, są w coraz gorszej kondycji psychic...

Słuchajcie, ja znów z wątpliwościami i pytaniem... z mężem sytuacja bez zmian, czyli jest życzliwość, wzajemna pomoc i jego zachowania świadczące o tym, że nie jestem mu zupełnie obojętna. Wydaje mi się, że jego troska wykracza poza standardowe podejście do "byłej żony". Z drugiej strony, ...

Nirwanna, tylko ja chyba jeszcze nie jestem gotowa na przeżycie tego
Pustelniku, bardzo podoba mi się to porównanie, także dlatego, stracić męża to dla mnie trochę jak stracić część siebie

Dziękuję Wam bardzo za rady. Przychodzę czasami na mszę do lokalnego polskiego Kościoła, ale nie znam nikogo osobiście. W parafii w naszej dzielnicy tez nie znam za bardzo ksiezy. A wolałabym nie iść do przypadkowej osoby. Poszukam w każdym razie w internecie. Ale nurtuje mnie jedna sprawa. Pewnie s...

Szczerze mówiąc, na tym etapie absolutnie nie. Na pewno ma na to wpływ fakt, że dla mnie rodzina zawsze była na pierwszym miejscu. A i wiary za mało.
I trudno mi ogarnąć rozumem, jak można być szczęśliwym pomimo braku małżonka u boku, choć świadectwa na forum niejednokrotnie to potwierdzają.

Wiem, że macie racje. Ale chyba potrzebuje jakiś konkretów, czegoś namacalnego, czego mogłabym się chwycić. Bo że Boga i wiary, to jasne. Ale może jeszcze za mało tej wiary we mnie?

Dziękuję Ci Pijawko za odpowiedź. To w takim razie się spytam: jak znaleźć mądrego przewodnika duchowego? W Polsce nie miałabym z tym problemu, tutaj nie wiem, do kogo się z tym zwrócić

Nawet badania dotyczące ostatnich 10 lat by mnie usatysfakcjonowały :) albo np krzywa pokazująca, po ilu latach ludzie najczęściej wracają... :) No i bardzo mnie ciekawi fakt, jaka jest różnica w powrotach małżeństw "sycharowych", a zwykłych. No cóż, chyba za bardzo skupiam się na liczbach...

Takiej odpowiedzi się obawialam miałam nadzieję na jakiś konkret, bo od ponad roku błądzę w jednej wielkiej niepewności, ale rozumiem, o co Ci chodzi, gwarancji nikt mi nigdy nie da.
Ale nie ma nawet statystyk pokazujących, jaki odsetek wszystkich małżeństw (nie tylko sycharowych) do siebie wraca?

A ja mam takie pytanie (chyba dlatego, że w głębi duszy jestem umyslem ścisłym i cyrefki do mnie przemawiaja): czy istnieją jakiekolwiek statystyki pokazujące, jaki odsetek małżeństw do siebie wraca po rozwodzie/separacji? Zarówno w skali "globalnej", jak i "sycharowej"? Wiem, że...

Ukaszu, absolutnie nie mam Ci tego za złe. Cenie sobie każda radę, również dlatego, że średnio chyba "czujecie" mój wątek (czy to dlatego, że związek niesakramentalny?). A potem przesiewam te rady przez pryzmat własnych doświadczeń, bo to w końcu ja najlepiej znam mojego męża. I pozwolę so...

Ukaszu, wywalczenie powrotu do Polski tak czy siak będzie bardzo trudne, i traktuję to jako zupełna ostateczność, bo oznacza też palenie za sobą mostów. I, na ile znam mojego męża, stawianie go przed takim ultimatum do niczego dobrego nie doprowadzi. Tylko pogorszy sytuacje. Niemniej do drugiej rady...

Modlę się o rozeznanie planów, jakiś znak, cokolwiek. Ale jeśli Bóg daje mi odpowiedz, nie umiem jej odczytać. Ogromnym smutkiem napełniaja mnie tutaj kolejne wątki o straconych nadziejach, kolejnych rozstania, kowalskich itd... skoro tak wielu się nie udało, dlaczego nam miałoby się udać? Poznanie ...