najdziwniejsze jest to, że mnie te słowa nawet nie bolą - że on na pewno ze mną nie będzie.
Bo ja mu w tym stanie w nic nie wierzę o !

Dopiero teraz zaczynam rozumieć o czym wszyscy tutaj piszą (a na początku myślałam sobie: co to za bzdury...? Przepraszam za to :-) Ja również tak miałem. Gdy mi pisano, abym zajął się sobą, przestał wisieć na żonie, powierzył małżeństwo Bogu, myślałem: "co to za bełkot? Na głowę upadli?"...

W jakim sensie mocna? Bolesna będzie jej lektura? Pytam bo czeka u mnie druga w kolejce i trochę się boję. Inga a jak się czujesz teraz? Czasami emocje przychodzą z opóźnieniem. Co do rozwodu to ja już od roku nie pytam a on nie wspomina. Nawet ułożyłam sobie odpowiedź w razie jak zapyta ;-) ja bym...

Zakochanie jest jak choroba psychiczna. Człowiek przestaje myśleć racjonalnie. coraz bardziej się w tym utwierdzam.. shadow, postaraj się tak myśleć o żonie.. że to choroba, mi to pomaga.. Mój mąż zachorował. Może wyzdrowieje. Może.. najdziwniejsze w tym zakochaniu jest to, że owszem - nastolatkowi...

byłam bardzo spokojna, jak zawsze

porozmawialiśmy chwilę (o kocie, rodzinie - w sensie teściowie, rodzeństwo)
i pojechał

generalnie atmosfera jakbyśmy hmm byli nawet dobrymi znajomymi..

i znów nic nie mówił o rozwodzie, a ja nie zapytałam..

czytam jeszcze o. Pelanowskiego, pewnie dzisiaj skończę. Dawkowałam sobie tę książkę, bo jest dość trudna dla mnie, a jednocześnie każdy rozdział daje mi jakieś wskazówki, odpowiedzi i podpowiedzi. Poniżej zamieszczam fragment, który powinnam sobie chyba wydrukować i powiesić na ścianie: W najkrytyc...

myślałam dzisiaj o Tobie Niezapominajko

cieszę sie, że znalazłaś spokój i przestrzeń dla siebie i że coś drgnęło
nie trać tylko tego spokoju ducha, bądź cierpliwa i nie wątp

esperanzo, poczytałam trochę Twój stary wątek.. co u Ciebie?..

jacek-sychar pisze: ↑13 maja 2017, 18:53
Hmm
Właśnie wróciłem ze spotkania naszego łódzkiego ogniska Sychar. Następne mamy w następny czwartek. Czyżbyśmy mieli okazję się spotkać?

postaram się : )

dziękuję Jacku, pisząc ten dzisiejszy post, wiedziałam, że coś napiszesz.. masz rację, bliznę trzeba pielęgnować.. najpierw ranę oczyścić, a ja od razu ją zszyć chciałam.. nie byłam jeszcze.. myślałam o dzisiejszym, ale się nie pozbierałam.. może na następne czwartkowe mi się uda.. a z pozytywów.. d...

tylko tę drzazgę powinno się wyjąć, żeby rana zaczęła się goić.. a ja nie potrafię i ta rana ropieje, babrze się... eh jest mi tak ciężko ostatnio.. mam wrażenie, że na początku chciało mi się bardziej działać.. modlić, zajmować czymś, uciekać w ćwiczenia, cokolwiek... w pracy ciężej mi się skupić, ...

11 tygodni..
tak ciężko, boli
mam wrażenie, że dopiero teraz ten ból do mnie dociera

Jezu cichy i pokornego serca...

już czuję, że nie mam sił.. że upadam, leżę,,

kiedy to wszystko minie :/..

Dobrze dobrane leki na pewno pomagają funkcjonowac i wyciszaja emocje. Np. z grupy SSRI, SSRI. To nie są leki, które otumaniaja i zmieniają nasze postrzeganie rzeczywistości. Raczej 'wyplaszczaja' emocje.

Hmm bardzo ciekawe co pisze Jacek.. Chyba już wiem jaka będzie kolejna książka, w która się zaopatrzę Na początku wszystkim Wam (którzy mimo kryzysu, zdrady) mieszkacie że swoimi małżonkami. Teraz widzę, że lepiej jest jednak 'czekać' na pewien dystans. U mnie to jest nawet bardzo duży dystans ale c...

pisz więc, co się wydarzyło.. to świeży powrót czy już coś odbudowaliscie?