Wróć do nas.

[tata999]

Przedstawiam pomysł, żeby nie mówić, żeby się wyprowadził. Zamiast tego powiedzieć, jak się czujesz, co na Ciebie źle wpływa. Sam dojdzie do wniosku, żeby się wyprowadzić, jeśli będzie zgadzał się z tym, że tak się możesz czuć, jak mówisz. A może dojdzie do innego wniosku, że może popracować, żebyś tak źle się nie czuła. A może jeszcze coś innego zatrybi. To będzie jego decyzja.

[Marzena6745]

Pozwolę sobie przy tym ponowić pytanie - czy Ktoś z Was, kto przeczytał „Miłość potrzebuje stanowczości” zastosował porady zawarte w tej książce?

Gdy powiedziałam mężowi że jest wolny, ja go do kaloryfera przywiązałam i może odejść w każdej chwili - odpowiedział nie wiem
Gdy kazałam mu zdecydować my albo tamte zycie - odpowiedział nie wiem
Gdy kazałam się wyprowadzić w końcu się zgodził ale został
Gdy powiedziałam że ja się wyprowadzę, nie skomentował i wyszedł. Zawieszenie trwa. Terapeuta mówi żebym jednak powstrzymała się z wyprowadzka.
Gdzieś coś robię nie tak,albo mój mąż nie jest książkowym przykładem.

Rybka,

nie jestem ekspertem, pasycholożką, nie czytam w sercach ludzi, i nie wiem czy robisz czy zrobiłaś coś nie tak...lecz nakazowo odebrałam Twój komunikat w stosunku do Twojego męża. Napisałaś bowiem: „jesteś wolny”, „możesz odejść”, „kazałam zdecydować”, „kazałam się wyprowadzić”. Tyle tu nakazów odczytuję, że nie widzę (przynajmniej ja) tutaj żadnej wolności...wolnosci, o której pisze Dobson. Oczywiście jest to tylko moje odczucie. I nie traktuj tego jako krytyki, lecz obiektywnego spojrzenia. Jak dobrze odebrałam treść książki, to trzeba rozważnie przygotować każde wypowiedziane słowo. Na spokojnie. Zaleca się zapewnić małżonka o swojej miłości, powiedzieć, ze się w obecnej sytuacji cierpi, i łagodnie lecz zdecydowanie oznajmić, ze nie możesz go na siłę zatrzymywać, i jeżeli chce, to niech odejdzie. Bez nakazów, zakazów itp.
Rybko, mimo tego co napisałaś Twój mąż nie wyprowadził się, lecz został w domu. I tak myśle,że dobrze być konsekwentnym w działaniu. Zatroszczyć się o siebie, wzrastać w miłości do Boga, zadbać o swoje szczęście.

Niech łaska Boża wyprzedza każdy Twój krok

[Rybka]

Dziękuję Marzeno

Nie odbieram tego absolutnie jako krytykę
Tutaj jednak to były 4 różne rozmowy w przedziałach kilkutygodniowych
Nie oświadczyłam mężowi że jest wolny po czym kazałam sie wyprowadzić, nie nie. Zapewniłam o miłości ale ze nie trzymam na siłę. Że jak chce to niech wyfrunie, ale... On nie wie. Za drugim razem też prosiłam o decyzję czy idzie tu czy tam. W miarę prowadzenia dalej podwójnego życia, tak , wyszłam z zadaniem wyprowadzki . Jednak mój mąż pracuje w delegacjach i dalej wraca do domu... Potem jedzie do kowalskiej , a potem wraca do pracy . Przeczytałam dziś Dobsona po raz drugi i dalej uważam że rady są wartościowe , ale są sytuacje , a może raczej ludzie na których nie działają.

Przepraszam złamane serce jeśli uznasz to za absolutne odejście od tematu

[tata999]

Mam wrażenie, że oczekujesz niecierpliwie jakiegoś zdecydowanego działania od męża. Ono może nie nastąpić jak zwykle.

[Marzena6745]

oj tak, myślę, że wszystkie osoby w początkowych fazach kryzysu były/są niecierpliwe. To normalne zachowanie. Muślę też, że po słowach dających wolność mężowi/żonie, tj. po otwarciu klatki należy konsekwentnie i uwaga - cierpliwie trwać w godnej, pewnej siebie postawie.
Co do kowalskich, to jak mówi mądrość Boża, „Bo miód wypływa z ust obcej, podniebienie jej gładsze niż olej, lecz w końcu jest gorzka jak piołun, ostra jak miecz obosieczny” (Prz 5, 3-4)

Niech miłość Boża nieustannie mieszka w naszych sercach

[happybean]

Mam wrażenie, że oczekujesz niecierpliwie jakiegoś zdecydowanego działania od męża. Ono może nie nastąpić jak zwykle.

Wtedy trzeba podjac decyzje za takiego zdradzacza. Albo koniec z kochanka i wracasz do domu albo odejdz. A nie tu i tu bo to tez takie ciche przyzwolenie na grzech wspolmalzonka/brak szacunku do samego siebie i pozwolenie na deptanie Sakramentu

[tata999]

Mam wrażenie, że oczekujesz niecierpliwie jakiegoś zdecydowanego działania od męża. Ono może nie nastąpić jak zwykle.

Wtedy trzeba podjac decyzje za takiego zdradzacza. Albo koniec z kochanka i wracasz do domu albo odejdz. A nie tu i tu bo to tez takie ciche przyzwolenie na grzech wspolmalzonka/brak szacunku do samego siebie i pozwolenie na deptanie Sakramentu

Wtedy można podjąć decyzję za siebie i samemu zamiast niecierpliwie oczekiwać na decyzję innej osoby. Zgadzam się, że warto decyzję samemu podjąć dla szacunku do samego siebie.

[Rybka]

Mam wrażenie, że oczekujesz niecierpliwie jakiegoś zdecydowanego działania od męża. Ono może nie nastąpić jak zwykle.

Wtedy trzeba podjac decyzje za takiego zdradzacza. Albo koniec z kochanka i wracasz do domu albo odejdz. A nie tu i tu bo to tez takie ciche przyzwolenie na grzech wspolmalzonka/brak szacunku do samego siebie i pozwolenie na deptanie Sakramentu

Wtedy można podjąć decyzję za siebie i samemu zamiast niecierpliwie oczekiwać na decyzję innej osoby. Zgadzam się, że warto decyzję samemu podjąć dla szacunku do samego siebie.

Ależ dokładnie tym była spowodowana decyzją o wyprowadzce mojej. Chciałam się odciąć zarówno od męża jak i od sytuacji.
Ja na dzień dzisiejszy wiem że mąż nie podejmie żadnej decyzji , nie będzie ze mną rozmawiał na jakikolwiek temat, nawet dzieci i że niestety, prawdopodobnie wygodnie mu tak jak jest .
Dużo jest jeszcze czynników pobocznych, ale nie chce zaśmiecać wątku Złamanego serca
Dziękuję i pozdrawiam

[Lawendowa]

Rybko, może warto założyć swój wątek?

[Rybka]

Lawendowa - jest gdzieś, zagrzebany

[jacek-sychar]

Rybka

Chodzi o ten wątek?
viewtopic.php?f=10&t=1518&p=89882#p89882

[Rybka]

Jacku

Tak dokładnie

[Złamane serce.]

Potrzebuje pomocy. Dostałam kilka dni temu pozew rozwodowy, w którym mąż wnioskuje również o to aby nasi synowie zamieszkali z nim. Co mam zrobić, jak się do tego odnieść. Oczywiście nie wyrażam zgody na to żeby dzieci z nim zamieszkały. Rozwodu również nie chce. Wszelkie próby rozmowy z mężem kończą się fiaskiem. On na każdym kroku powtarza że już mnie nie kocha.

[Wiedźmin]

Z tego co wiem, jest na forum jakiś prawnik (albo ktoś, kto ma blisko z prawem do czynienia na co dzień) - to jest szansa, że podpowie Ci co i jak.

"Nie wyrażam zgody" - hmm... a jeśli on też "Nie wyraża zgody"? ... dzieci potrzebują i ojca i matki. Są różne układy. Opieka naprzemienna... - a przy starszych dzieciach nieraz udaje się zrobić opiekę naprzemienną w obecnym (oraz jedynym) domu / mieszkaniu - żeby nie robić dzieciom rewolucji, tydzień mieszka z nimi tata, tydzień mama... albo mama większość czasu, a tata mieszka przez weekend, albo tata większość czasu... a mama od czasu do czasu (ten przypadek u jednego z forumowiczów działa, choć niestety forumowicz już się nie udziela na forum).

Jak to "wszelkie próby" - rozmowy kończą się fiaskiem?
To może spróbuj zacząć kolejną rozmowę w ten sposób: "OK, skoro już ustaliliśmy, że mnie nie kochasz... to... "

[tata999]

Potrzebuje pomocy. Dostałam kilka dni temu pozew rozwodowy, w którym mąż wnioskuje również o to aby nasi synowie zamieszkali z nim. Co mam zrobić, jak się do tego odnieść. Oczywiście nie wyrażam zgody na to żeby dzieci z nim zamieszkały. Rozwodu również nie chce. Wszelkie próby rozmowy z mężem kończą się fiaskiem. On na każdym kroku powtarza że już mnie nie kocha.

Od daty otrzymania pozwu masz 2 tygodnie na odpowiedź. W odpowiedzi piszesz, że wnosisz o oddalenie pozwu i uzasadniasz m.in., że nie wygasły więzi, rozwód nie byłby zgodny z zasadami współżycia społecznego i nie służyłoby dzieciom.

Najlepiej umówić się z prawnikiem, który ma doświadczenie w rozwodach. Oni mają szablon i napiszą Ci odpowiedź w ciągu dnia. Tylko umów się z nim wcześniej, żeby sobie zarezerwował czas tego dnia na spotkanie z Tobą i napisanie tej odpowiedzi.

Czy wniósł również o zabezpieczenie na czas trwania postępowania? Jak chcesz mogę Ci wysłać moje papiery na wzór.