Nie byłem doskonały

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

Niedoskonały
Posty: 94
Rejestracja: 29 mar 2019, 22:41
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Niedoskonały »

marylka pisze: 24 kwie 2019, 10:10
Ja bym Ci zasugerowala to co sama u siebie zastosowałam.
Otóż - ja robie to co CHCĘ
Czyli - przygotowuje sniadanie dzieciom, meżowi bo CHCĘ.
Jeżeli nie chcę - to tego nie robię.
Ale jeśli to robię - to nie oczekuje podziekowań. Owszem - to bardzo miłe i motywuje do dalszych starań takie docenienie, ale jak nie.....no cóż...ja nie czuje, że sie zblaźniłam przygotowujac mu czy piorąc.
Bo wiesz...to jest tak....myślisz sobie "ja ci to i to a jeszcze to. A ty? Nic"
I połykasz lzy. Bardzo latwo wejsç w role ofiary a to już krok do topienia swoich smutkow i skrzywdzen np w alkoholu.
A przecież...jestes wolny...żona o nic Cie nie prosi. Dlaczego mialbys sie czuc sługą?
Powiem, ze sprawiło mi to autentyczną przyjemność, przyjemność sprawia mi nawet chwila rozmowy z żoną ( a niedzielne i poniedziałkowe obejrzenie razem filmu to było już naprawdę super) a wyjścia z córką są naprawdę genialne, na lodach obeszliśmy razem wiele uliczek robiąc sobie fotki. Chociaż córa ma czasami zły dzień jak wczoraj, kiedy jechaliśmy na konie milczała więc dałem jej spokój nie ciągnąłem za język .

MARYLKA takie pytanie.
Wróciłaś do męża sama czy po jakichś rozmowach z nim. Czy namawiał Cię czy sama do tego doszłaś. Czy przerobiliście problemy po Twoim powrocie, czy wszsystko samo się poukładało. Pytam z ciekawości i chciałbym wiedzieć jak to u Ciebie było.

Lektura książki naprawdę dała mi dużo do myślenia. Przed rozpoczęciem leczenia chcę pokazać że zmiany już następują, chcę żeby przed moją nieobecnością miały obraz
nałóg pisze: 24 kwie 2019, 10:53 Niedoskonały, NIE ŻAŁUJ DOBRA , nie zastanawiaj się czy opłaca się "dzielić się dobrem.
Dajesz DOBRO bo....chcesz, a jak chcesz to jest to Twoja decyzja i wara otoczeniu do niej.
ojca męża który się o nie troszczy. Mam nadzieję że jakoś mi to wychodzi.
I tu się zgadzam. Wszystko co robiłem przed świętami i w trakcie sprawiło mi autentyczną frajdę. Wewnętrznie cieszyłem się z tego.
nałóg pisze: 24 kwie 2019, 10:55 Ty pracuj nad swoimi postawami aby byle impuls z wewnątrz czy z zewnątrz nie spowodował sięgnięcia po alkohol. Pamiętaj , że zabija ten pierwszy(lokomotywa) a rzadko ostatni wagon. Ten ostatni kieliszek jest tylko konsekwencją tego że wypijesz pierwszy.Czy Ty jesteś z W-wy?
I tu się również zgadzam. Na samym początku terapii kiedy wmawiałem sobie że nie mam problemu mówiłem rok bez alkoholu, potem ewentualnie jakieś piwko do grila. Dziś już myślę inaczej. Dziś zero alkoholu do końca. Takie mam postanowienie. Byliśmy u syna w poniedziałek pito alkohol i powiem, że jakoś mi to specjalnie nie przeszkadzało. Muszę tylko wynieść cały alkohol z mojego mieszkania, żeby w chwili kryzysu, czy jakiejś słabości nie mieć go pod ręką.
Niedoskonały
Posty: 94
Rejestracja: 29 mar 2019, 22:41
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Niedoskonały »

Niestety nie jestem z W-wy
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: marylka »

Niedoskonały pisze: 24 kwie 2019, 11:10
MARYLKA takie pytanie.
Wróciłaś do męża sama czy po jakichś rozmowach z nim. Czy namawiał Cię czy sama do tego doszłaś. Czy przerobiliście problemy po Twoim powrocie, czy wszsystko samo się poukładało. Pytam z ciekawości i chciałbym wiedzieć jak to u Ciebie było.
U mnie nałogi męża wygrały z nasza rodzina.
Alkohol papierosy
Ale głównie pornografia i masturbacje

Człowiek, ktorym rzadza nałogi jest nerwowy, wybuchowy nie potrafi rozmawisć, stosuje przemoc.
I oczywiscie twierdzi że jest idealny

Ja od meża odeszłam jak sie dowiedzialam o zdradach.
Zanim odeszłam - tak dwa lata przed - on mnie przepraszal prosil o szansę i znowu - przepraszał-prosil o szansę i znowu

Zrozumuałam, że wpadłam na rondo. Przypominalam takiego chomika na takim kołowrotku - widziałeś?

Zrozumialam, że nic nie zmienię.
No i nie chce tak żyć.
Każda impreza - on pijany - wyprowadzałam go, wstyd jak nie wiem co. Potem przestalam chodzic na imprezy bo po co?
A jeszcze - puszczal żurawia na inne

Tylko wiesz....ja w koncu zrozumialam że to nie jest MÓJ wstyd. To nie ja sie kompromituje.
A w domu?
Wyprane wysprzatane dzieci same piatki. Ja też pracuje zawodowo. I sama ze wszystkim jestem.
A ten?
Wiecznie niezadowolony, ani nie doceni, ani nie porozmawia. Tylko przed komputer. Oooo - tam to sie spelniał!
I wiesz?
Ja dojrzalam do tego żeby wyjsc z tego domu. Strasznie go kochalam i mega naiwna byłam. MEGA
Czasem sobie mysle,że gdybym zaraz zrobila z tym porzadek to w innym miejscu już dawno bym była dzisiaj. I wiele lat zaoszczedzila sobie i dzieciom.
A jeszcze sie dowiedzialam o zdradach

Ja nie myslalam że kiedykolwiek z nim jeszcze bede. Nie moglam na niego patrzec.

Wlaściwie to on swoja postawa spowodowal, że wrocilam.
Poszedl na mityngi. Tam otrzymal wsparcie, ma przyjaciół, już teraz co po niektorzy to i moimi znajomymi są.
I wykonal kawal dobrej roboty.

Ja mialam problem z przebaczeniem i pojednaniem.
Bylam wredna baba dla niego i nie żałowalam ani jednego krzywdzacego go słowa.
On sie nie poddal.
Dwa lata dzien w dzien robil swoje i pokazywal jak sie zmienia
A faktycznie - jak mozg przestaje obsesyjnie o nałogu jakimkolwiek myslec to człowiekowi wraca pamieć, uśmiech i luz
W pierwszej kolejności dotarl do dzieci.
A wcale to nie było latwe, bo zniszczył wieź już dawno. A jak sie dowiedzialy, że mnie zdradził - to obrazily sie jak ja.
Może z wyjatkiem najmłodszego syna- 9 wtedy letniego
A corka?
Uuuu
Sam musial to odbudować
Na pewno mial doradcow. To jest sila wspólnoty. Troche dzieci przekupywal, troche w media spolecznosciowe z nimi wszedł (co je zafascynowało bo wczesniej to tylko buczał, że w tel. siedzą)
Zrobil sie taki luzak
Nie wydzieral sie jak zawsze na jedynki tylko mowil że np on też nie lubil polskiego
Corke wzial do kina, kupil jej cos tam
I tak...pomalu pomału odbudowywal wieź.
Do mnie też zmienil stosunek
Nagle przypomnialy mu sie rocznice i ważne daty i nie zrażal sie jak bukietu nie przyjmowalam
I mega mega przystojny sie zrobił
Zaczal dbać o siebie. Nawet drwiłam, że teraz to dopiero bedzie mial wziecie.
Mąż mial niesamowite poczucie humoru. Nie zrażal sie tym co mowie tylko " ciesze sie, że ci sie podobam"
Jeżeli mialabym wymienic ktore zachowania sprawiły, że wrócilam do niego to
- definitywne zerwanie z nałogami
- nie obarczanie mnie wina - wzial na klate co zlego zrobil i nie spychał, bo wiem że tak niektorzy robia
- WYSŁUCHIWAL MNIE moj żal bunt, nawet wyzwiska. Wysluchal jak wielka krzywde mi zrobil zawiódl i zniszczyl moja wiare w niego
- mial mega poczucie humoru, nie poddawal sie - robil swoje
- powinno byc pierwsze - nawrocil się - odnowił wieź z Bogiem
- też - powinno byc drugie - odzyskal zaufanie dzieci
- potrafil byc romantyczny, tak jak w narzeczenstwie, zacząl traktowac mnie jak dame
- przypominal mi o pieknych chwilach jakie razem spedzilismy - okazalo sie, że troche ich było, bo ja ani jednej dobrej nie moglam sobie przypomniec - na tamten czas małżenstwo było dla mnie pasmem porażek i nieszczęść
Jestesmy razem bo tak chcemy.
Mąż do dzisiaj jest bardzo zaangażowany we wspólnotę, rownież w życie codzienne i rodzinne. Myśle, że docenia każda minute życia
Ja podobnie.
Jest taka maksyma u nałogowcow - 24 godziny
I staramy sie tak żyć
Dzisiaj jestesmy ze soba. Dzisiaj mamy 24 godziny. Co bedzie jutro? Kto wie?
Jutro bede sie tym martwic
:)
Pozdrawiam
vertigo
Posty: 242
Rejestracja: 30 mar 2018, 10:16
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: vertigo »

Marylka, poza wieloma innymi, zrobiłaś jedną, moim zdaniem, genialną rzecz - dobitnie wstrząsnęłaś mężem ale bez realnego kowalskiego u Twojego boku. Twój mąż wiedział, że walczy na max. dwóch frontach (o siebie i może o Ciebie), a nie na trzech, rywalizując jeszcze z kowalskim.
Ludzie robią wszystko, aby siebie samych przekonać, że świat nie wygląda tak, jak wygląda naprawdę.
nałóg
Posty: 3321
Rejestracja: 30 sty 2017, 10:30
Jestem: szczęśliwym mężem
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: nałóg »

Marylka, może warto abyś wspomniała też o swojej pracy nad sobą, że to nie "przyszło " samo. Jak wiele i Ty zmieniłaś w swoim myśleniu .Jak wiele dała Ci też i grupa wsparcia.PD
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: marylka »

nałóg pisze: 24 kwie 2019, 16:56 Marylka, może warto abyś wspomniała też o swojej pracy nad sobą, że to nie "przyszło " samo. Jak wiele i Ty zmieniłaś w swoim myśleniu .Jak wiele dała Ci też i grupa wsparcia.PD
No tak. Skupilam sie na aspekcie meża bo mysle, że Niedoskonalego to bardziej interesuje

Ja...gdybym miala wtedy meskie ramiona...kto wie...
Bylam bardzo samotna, opuszczona i porzucona.
Mialam dzieci i tyle spraw na głowie, że te najbardziej samotne momenty jakos przeżylam.
Potem...jak już trafilam tutaj to zrozumialam jedna prawdę starą jak świat

Faceta nie zmienisz
Możesz zmienić faceta
Ale to nic nie zmieni

Trafilam na program 12 krokow z zamiarem troche sie podreperować i byc fajniejsza i bardziej spokojna wersja samej siebie.

W miare wchodzenia w program widzialam i swoje błędy i swoje pokrecone doswiadczenia/dzieciństwo. Moje leki i strachy. I coraz bardziej rozumialam siebie
Jakos automatycznie myslalam też czesto o przeszłosci męża/o jego dziecinstwie/młodosci
Zaczełam postrzegac nałogi jako wynik calego źycia.
Ale
To, że mial cieżkie dziecinstwo nie dawało mu prawa mnie krzywdzić!
I tak prawie dwa lata mocowalam sie sama ze soba, wykłócalam z Prowadzacymi na krokach dniami i nocami. Ten ogrom pracy jaki wlożyli w moje wyprostowanie (jeden Prowadzacy dochodzi do siebie do dziś ;) pozdrawiam ;) ) zaczeło przynosić efekty. Stałam sie bardziej komunikatywna z meżem. Wczesniej czesto jak tylko cos zaczal mowic o nas to wylatywal z domu. Jakaś furteczka sie uchylała w głowie i w sercu.
W sumie to...w pewnym momencie zauważylam jaka ja mam sytuacje a jaka on. Ja miałam wsparcie. On był sam.
Nie żałowałam go - na wlasne życzenie tak miał.
Bardzo dużo pracowal/pracuje do dzis nad soba. Nie tylko ze mną - rownież moich rodzicow i rodzenstwo przeprosił za zawiedzione zaufanie. Ale byl taki pewny. Mowił - zobaczycie, że jestem cos wart. Taki facet to...facet!
I tak..
Bylam pewna, że unieważnienie małżeństwa to tylko formalnosć. Podzial majatku rownież.
Tylko...on taką pozycje przyjał, że wszystko był gotowy mi oddać. Dom, jego częśc majatku - wszystko. To sprawiło, że...i ja zaczęłam sie wahać.

Słowem - gdyby nie 12 kroków - moi kochani Prowadzacy i krokowicze, z ktorymi do dzis mamy szczegolna wieź...to nie wiem co i gdzie bym dzisiaj byla.

Dlatego troche dlużej tu jestem w sycharze.
Darmo dostałam
Nasza droga do pojednania i przebaczenua byla kreta i dluga.
Każdego dnia na nowo ja budujemy
Z Bogiem
Najważniejsze to zdać sobie sprawę, że wszystko potrzebuje czasu....
jacek-sychar

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: jacek-sychar »

marylka pisze: 24 kwie 2019, 19:44 unieważnienie małżeństwa
:shock:
Stwierdzenie nieważności! :roll:
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: marylka »

jacek-sychar pisze: 24 kwie 2019, 19:51
marylka pisze: 24 kwie 2019, 19:44 unieważnienie małżeństwa
:shock:
Stwierdzenie nieważności! :roll:
Uuuups :oops:
Sama innych poprawiam a tu :oops:
Taki skrot myslowy :D
Jasne, że stwierdzenie nieważnosci
renta11
Posty: 842
Rejestracja: 05 lut 2017, 19:20
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: renta11 »

marylka pisze: 24 kwie 2019, 19:44
nałóg pisze: 24 kwie 2019, 16:56 Marylka, może warto abyś wspomniała też o swojej pracy nad sobą, że to nie "przyszło " samo. Jak wiele i Ty zmieniłaś w swoim myśleniu .Jak wiele dała Ci też i grupa wsparcia.PD
No tak. Skupilam sie na aspekcie meża bo mysle, że Niedoskonalego to bardziej interesuje

Ja...gdybym miala wtedy meskie ramiona...kto wie...
Bylam bardzo samotna, opuszczona i porzucona.
Mialam dzieci i tyle spraw na głowie, że te najbardziej samotne momenty jakos przeżylam.
Potem...jak już trafilam tutaj to zrozumialam jedna prawdę starą jak świat

Faceta nie zmienisz
Możesz zmienić faceta
Ale to nic nie zmieni

Trafilam na program 12 krokow z zamiarem troche sie podreperować i byc fajniejsza i bardziej spokojna wersja samej siebie.

W miare wchodzenia w program widzialam i swoje błędy i swoje pokrecone doswiadczenia/dzieciństwo. Moje leki i strachy. I coraz bardziej rozumialam siebie
Jakos automatycznie myslalam też czesto o przeszłosci męża/o jego dziecinstwie/młodosci
Zaczełam postrzegac nałogi jako wynik calego źycia.
Ale
To, że mial cieżkie dziecinstwo nie dawało mu prawa mnie krzywdzić!
I tak prawie dwa lata mocowalam sie sama ze soba, wykłócalam z Prowadzacymi na krokach dniami i nocami. Ten ogrom pracy jaki wlożyli w moje wyprostowanie (jeden Prowadzacy dochodzi do siebie do dziś ;) pozdrawiam ;) ) zaczeło przynosić efekty. Stałam sie bardziej komunikatywna z meżem. Wczesniej czesto jak tylko cos zaczal mowic o nas to wylatywal z domu. Jakaś furteczka sie uchylała w głowie i w sercu.
W sumie to...w pewnym momencie zauważylam jaka ja mam sytuacje a jaka on. Ja miałam wsparcie. On był sam.
Nie żałowałam go - na wlasne życzenie tak miał.
Bardzo dużo pracowal/pracuje do dzis nad soba. Nie tylko ze mną - rownież moich rodzicow i rodzenstwo przeprosił za zawiedzione zaufanie. Ale byl taki pewny. Mowił - zobaczycie, że jestem cos wart. Taki facet to...facet!
I tak..
Bylam pewna, że unieważnienie małżeństwa to tylko formalnosć. Podzial majatku rownież.
Tylko...on taką pozycje przyjał, że wszystko był gotowy mi oddać. Dom, jego częśc majatku - wszystko. To sprawiło, że...i ja zaczęłam sie wahać.

Słowem - gdyby nie 12 kroków - moi kochani Prowadzacy i krokowicze, z ktorymi do dzis mamy szczegolna wieź...to nie wiem co i gdzie bym dzisiaj byla.

Dlatego troche dlużej tu jestem w sycharze.
Darmo dostałam
Nasza droga do pojednania i przebaczenua byla kreta i dluga.
Każdego dnia na nowo ja budujemy
Z Bogiem
Najważniejsze to zdać sobie sprawę, że wszystko potrzebuje czasu....
Cudowna historia. Im więcej piszesz/odkrywasz - tym piękniejsza. Fajny ten Twój mąż, fajnaś Ty :D
św. Augustyn
"W zasadach jedność, w szczegółach wolność, we wszystkim miłosierdzie".
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: marylka »

Dziekuję.
Tu wszystkie historie sa piekne. Tylko niektore wyjatkowo smutne...
Pozdrawiam :)
Niedoskonały
Posty: 94
Rejestracja: 29 mar 2019, 22:41
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Niedoskonały »

Niestety kolejne schody. Jak jeszcze czytałem sms żony to dowiedziałem się ze szykuje się na spotkanie z kowalskim. Niestety czuje ze to będzie w majówkę i prawie na 100%wiem gdzie. Chce wyjechać do rodziny ale przez tel mówi ze chce się z koleżanką zobaczyć. Nie wiem co robić czy sprawdzić to czy zwyczajnie odpuścić. niestety w domu jest bez zmian mimo moich największych starań żona traktuje mnie jak powietrze. Wiem ze powinienem klatkę otworzyć ale nie daje mi spokoju ten majowy weekend i świadomość że się spotkają. Modlę się do Boga żeby to ode mnie zabrał ale jakoś mi nie wychodzi. Wiem ze nic nie zmienię ale to nie jest takie łatwe odpuścić sobie.
tata999
Posty: 1172
Rejestracja: 29 wrz 2018, 13:43
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: tata999 »

Możesz zaproponować, że podwieziesz na miejsce. Moim zdaniem nie warto skrywać, że coś wiesz. Za jakiś czas wszyscy będą wiedzieć, że wiedziałeś, nic nie mówiłeś, nic nie robiłeś, nie komunikowałeś, uciekłeś od podjęcia decyzji, pobłażałeś, rozzuchwalałeś, sam nie wiedziałeś czego chciałeś, sam siebie nie szanowałeś itp. Jeśli się nie zgadzasz na bycie oszukiwanym, to wyraź to. Popracuj nad miłością do siebie. Innych nie zmienisz, więc skoncentruj się na poprawie swojego samopoczucia, co możesz zrobić dla siebie, żebyś czuł się dobrze sam ze sobą.
Angela
Posty: 490
Rejestracja: 31 maja 2017, 1:34
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Angela »

Niedoskonały pisze: 29 kwie 2019, 9:14 Niestety kolejne schody. Jak jeszcze czytałem sms żony to dowiedziałem się ze szykuje się na spotkanie z kowalskim. Niestety czuje ze to będzie w majówkę i prawie na 100%wiem gdzie. Chce wyjechać do rodziny ale przez tel mówi ze chce się z koleżanką zobaczyć. Nie wiem co robić czy sprawdzić to czy zwyczajnie odpuścić. niestety w domu jest bez zmian mimo moich największych starań żona traktuje mnie jak powietrze. Wiem ze powinienem klatkę otworzyć ale nie daje mi spokoju ten majowy weekend i świadomość że się spotkają. Modlę się do Boga żeby to ode mnie zabrał ale jakoś mi nie wychodzi. Wiem ze nic nie zmienię ale to nie jest takie łatwe odpuścić sobie.
Czy można zawalczyć o małżeństwo pomijając złożone zobowiązanie małżeńskie do wzajemnej uczciwości?
Czy uczciwe jest posiadanie tajemnic przed małżonkiem i brnięcie w bliższe relacje z kimś innym niż małżonek?
Czy uczciwe jest udawanie, że się o tym nie wie?
Czy uczciwe jest łączenie dwóch problemów, alkoholu i zdrady? Piłem, bo żona odalała się. Żona szuka innych relacji, bo nie uda się z pijącym mężem. Piłem, więc nie mam prawa reagować na błędy żony?
W przysiędze miłości zawiera się też szacunek do małżonka i siebie (kochaj bliźniego swego jak siebie samego). Stąd troska o uczciwość swoją i małżonka. Uczciwość każe rozdzielić problemy i nadać im prawidłową motywację.
Ty trwasz w trzeźwości, nie dla odzyskania żony, ale siebie i aby być w pełni sprawnym do dawania dobra innym.
Nieuczciwościom żony natomiast dajesz sprzeciw nie dlatego, że narusza to Twoją męską dumę, bo obcy samiec wchodzi w Twój rewir i narusza Twoją własność, ale, że boli Cię że żona naraża na szwank swoją duszę i życie wieczne.
Waclaw
Posty: 51
Rejestracja: 18 kwie 2019, 13:36
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Waclaw »

Niedoskonały pisze: 29 kwie 2019, 9:14 Niestety kolejne schody. Jak jeszcze czytałem sms żony to dowiedziałem się ze szykuje się na spotkanie z kowalskim. Niestety czuje ze to będzie w majówkę i prawie na 100%wiem gdzie. Chce wyjechać do rodziny ale przez tel mówi ze chce się z koleżanką zobaczyć. Nie wiem co robić czy sprawdzić to czy zwyczajnie odpuścić. niestety w domu jest bez zmian mimo moich największych starań żona traktuje mnie jak powietrze. Wiem ze powinienem klatkę otworzyć ale nie daje mi spokoju ten majowy weekend i świadomość że się spotkają. Modlę się do Boga żeby to ode mnie zabrał ale jakoś mi nie wychodzi. Wiem ze nic nie zmienię ale to nie jest takie łatwe odpuścić sobie.
Zdemaskować jej klamstwo.
https://youtu.be/DBy07zwiWx8 ponawiam dla tych co nie wiedza co robic dowiedziawszy sie o zdradzie
Niedoskonały
Posty: 94
Rejestracja: 29 mar 2019, 22:41
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie byłem doskonały

Post autor: Niedoskonały »

Tak tylko będzie ze ja szpieguje. Że kontroluje, a skąd wiem, że czytam sms. Itp itd zastanawiam się czy nie strzelebsobievw kolano powiedzeniem o tym. Wiem że dziś żony nie zmienię i zrobi co będzie chciała, właśnie rozmawia z kowalskim przez telefon na 99 % to on. I zastanawiam się czy to ma sens takie mówienie że wiem. Najlepiej rzuciłbym to wszystko i wyjechał gdzieś daleko. Nie mam siły walczyć z tym i udawać ze jestem twardy silny i spływa to po mnie. Może za płytka wiara we mnie nie mam pojęcia. Do wczoraj wszystko było ok dziś już jest kryzys wielki.
ODPOWIEDZ