Odpowiedzialność za zdradę

[renta11]

Dla wszystkich o stanięciu w prawdzie przez Samarytankę


https://www.youtube.com/watch?v=7QxWrj-Ngww

[jacek-sychar]

Czyli ojciec Adam wymienia 4 etapy dla ludzi o złamanych sercach (dla nas? ):
1. wyjść do ludzi (czyli nasza wspólnota? )
2. stanąć w prawdzie za powody kryzysu
3. tylko Bóg może napełnić nam serca.
4. Bądźmy dalej z ludźmi (czyli znowu Sychar? )

O. Adam pisze jednak trudną rzecz przy okazji kroku trzeciego. Mówi o dalszym szukaniu kogoś. Może to zostać źle zrozumiane. W wydźwięku jest to pochwała dla kolejnych związków.

[Nirwanna]

O. Adam pisze jednak trudną rzecz przy okazji kroku trzeciego. Mówi o dalszym szukaniu kogoś. Może to zostać źle zrozumiane. W wydźwięku jest to pochwała dla kolejnych związków.

Faktycznie może, jednak myślę, że jego słowa należy - podobnie jak Słowo Boże, Pismo Święte - rozpatrywać w kontekście.
Po pierwsze o. Adam był długo duszpasterzem akademickim, tam związki z definicji są głównie jeszcze niemałżeńskie, sądzę, że o. Szustakowi myśląc o złamanych sercach, z automatu może myśleć się o studentach i związkach typu "chodzenie ze sobą".
Poza tym kontekst drugi - jeśli ktoś nawiązuje szczerą i głęboką relację z Bogiem, gdy to Bóg kieruje człowieka sercem i pragnieniami, to te pragnienia i decyzje człowieka są z definicji Boże i moralne. Więc i potencjalne związki też, czyli przykładowo opuszczony sakramentalny małżonek nie będzie podejmował relacji przypominającej małżeńskiej, skupi się na innych relacjach moralnie dopuszczalnych - z dziećmi, rodziną, wspólnotą, przyjaciółmi.... A Pan Bóg zapełniać będzie resztę.

[renta11]

O. Adam pisze jednak trudną rzecz przy okazji kroku trzeciego. Mówi o dalszym szukaniu kogoś. Może to zostać źle zrozumiane. W wydźwięku jest to pochwała dla kolejnych związków.

Faktycznie może, jednak myślę, że jego słowa należy - podobnie jak Słowo Boże, Pismo Święte - rozpatrywać w kontekście.
Po pierwsze o. Adam był długo duszpasterzem akademickim, tam związki z definicji są głównie jeszcze niemałżeńskie, sądzę, że o. Szustakowi myśląc o złamanych sercach, z automatu może myśleć się o studentach i związkach typu "chodzenie ze sobą".
Poza tym kontekst drugi - jeśli ktoś nawiązuje szczerą i głęboką relację z Bogiem, gdy to Bóg kieruje człowieka sercem i pragnieniami, to te pragnienia i decyzje człowieka są z definicji Boże i moralne. Więc i potencjalne związki też, czyli przykładowo opuszczony sakramentalny małżonek nie będzie podejmował relacji przypominającej małżeńskiej, skupi się na innych relacjach moralnie dopuszczalnych - z dziećmi, rodziną, wspólnotą, przyjaciółmi.... A Pan Bóg zapełniać będzie resztę.

Dokładnie tak właśnie rozumiem. Choć czasami mam wrażenie, że on trochę relatywizuje.

[zenia1780]

O. Adam pisze jednak trudną rzecz przy okazji kroku trzeciego. Mówi o dalszym szukaniu kogoś. Może to zostać źle zrozumiane. W wydźwięku jest to pochwała dla kolejnych związków.

Faktycznie może, jednak myślę, że jego słowa należy - podobnie jak Słowo Boże, Pismo Święte - rozpatrywać w kontekście.
Po pierwsze o. Adam był długo duszpasterzem akademickim, tam związki z definicji są głównie jeszcze niemałżeńskie, sądzę, że o. Szustakowi myśląc o złamanych sercach, z automatu może myśleć się o studentach i związkach typu "chodzenie ze sobą".
Poza tym kontekst drugi - jeśli ktoś nawiązuje szczerą i głęboką relację z Bogiem, gdy to Bóg kieruje człowieka sercem i pragnieniami, to te pragnienia i decyzje człowieka są z definicji Boże i moralne. Więc i potencjalne związki też, czyli przykładowo opuszczony sakramentalny małżonek nie będzie podejmował relacji przypominającej małżeńskiej, skupi się na innych relacjach moralnie dopuszczalnych - z dziećmi, rodziną, wspólnotą, przyjaciółmi.... A Pan Bóg zapełniać będzie resztę.

Dokładnie tak samo myślę. Ja zastosowałam wszystkie te proponowane przez niego kroki, z tym że w kroku trzecim nakierowałam się na małżonka, który tak naprawdę okazał się dla mnie kimś innym (nowym) niż dotąd sądziłam.
I to właśnie przyniosłow rezultaty...