Króciutko.
Napisałaś co chcesz powiedzieć mężowi.
To bardzo bardzo dobrze.
Teraz usiądź, pomyśl i skróc to do 1/3.
Z mojego doświadczenia - mój mąż w połowie już by się wyłączył myśląc intensywnie, jak stąd dac nogę.
Jeżeli twój zrobi to samo, to usłyszy co najwyżej połowę.
Wiedzę na temat działania pornografii zgłębiaj dla siebie.
Będzie Ci łatwiej wtedy myśli ubrać w jasne, krótkie słowa.
Poza tym bedziesz wiedziec, a nie tylko czuć.
Poza tym, tak jak napisał Unicorn, zapytaj siebie (a być może zdobywana wiedza Ci pomoże w tym) co mogło męża popchnąć w pornografie?
Może masz z tym więcej wspolnego, niż myslisz.
To co napisałaś o akceptacji męża, to opis totalnej nieakceptacji.
Nawet jeżeli jest niedojrzaly, to nie przekreśla go jako partnera i męża.
Skoro się nie zmienia, a do tego go nie zmusisz, to Ty jako mądrzejsza i dojrzalsza musisz wkalkulowac jego niedojrzalosc w swoje postępowanie.
Przekuj swój rozwój osobisty na wasze wspólne dobro, a nie krytykę i brak akceptacji.
Jeżeli twój mąż odczuwa tą nieakceptację tak silnie, jak odczuwam ją ja z twojego pisania, to mu się nie dziwię.
I tak się chłop dzielnie trzyma.
A nawet jeżeli jest "chłopcem podszyty", to jest to jego język miłości.
Pora się uczyć języków
