Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 22 cze 2022, 8:41

Pavel pisze:
21 cze 2022, 12:34
Jagódka pisze:
21 cze 2022, 8:47
Dziękuję za odpowiedź Firekeeper.
Mój mąż czuję się bardzo pokrzywdzony, uważa że to moja wina, że musiał się wyprowadzić, że nie jest przy dzieciach, że nie ma gdzie mieszkać.
Czasami tak jak pisze Pavel przepraszam go, mówię, że teraz czegoś bym nie powiedziała, albo nie zrobiła, ale on raczej nie tego oczekuje, nie wiem co mogłoby być dla niego zadośćuczynieniem mojej strony. Może uuważa że jestem nieszczera. Może jak bym zniknęła, jego problem też by zniknął. Kiedyś nawet tak powiedział, że chce żebym zniknęła.
Aby była jasność, bo najwyraźniej nie byłem wystarczająco precyzyjny.
Mi nie chodzi o przepraszanie celem osiągnięcia efektów, wpływanie na kogoś.
Mi chodziło tylko o to by być „czystym i przejrzystym” wobec siebie i innych osób.
Z wyraźnym zaznaczeniem, że każdy odpowiada za swoje czyny i reakcje, niewłaściwe zachowanie jednej osoby nie jest usprawiedliwieniem dla niewłaściwych czynów drugiej.
I staram się to całościowo werbalizować.

Oczywiście są sytuacje, gdy lepiej się z taką „spowiedzią” wstrzymać, np. okres sprawy rozwodowej, czas zbierania „haków” na drugą osobę.
Mówiąc mężowi, że mi przykro, że coś kiedyś powiedziałam, albo że czegoś bym nie zrobiła tak jak kiedyś chodzi mi o to żeby wiedział, że żałuję i jest mi przykro.
Mój mąż często moje słowa rozumie inaczej, ja mówię jedno a on słyszy coś innego, czyta między wierszami. Uważa , że wie lepiej co ja chciałam powiedzieć niż ja sama.
Poza tym uważa, że nawet jak mu teraz nie zwracam na coś uwagi i mu czegoś nie mówię, to na pewno trzymam to w sobie i za jakiś czas i tak mu to wypowiem.

Bławatek
Posty: 1611
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Bławatek » 22 cze 2022, 11:12

Jagódka pisze:
22 cze 2022, 8:41
Pavel pisze:
21 cze 2022, 12:34
Jagódka pisze:
21 cze 2022, 8:47
Dziękuję za odpowiedź Firekeeper.
Mój mąż czuję się bardzo pokrzywdzony, uważa że to moja wina, że musiał się wyprowadzić, że nie jest przy dzieciach, że nie ma gdzie mieszkać.
Czasami tak jak pisze Pavel przepraszam go, mówię, że teraz czegoś bym nie powiedziała, albo nie zrobiła, ale on raczej nie tego oczekuje, nie wiem co mogłoby być dla niego zadośćuczynieniem mojej strony. Może uuważa że jestem nieszczera. Może jak bym zniknęła, jego problem też by zniknął. Kiedyś nawet tak powiedział, że chce żebym zniknęła.
Aby była jasność, bo najwyraźniej nie byłem wystarczająco precyzyjny.
Mi nie chodzi o przepraszanie celem osiągnięcia efektów, wpływanie na kogoś.
Mi chodziło tylko o to by być „czystym i przejrzystym” wobec siebie i innych osób.
Z wyraźnym zaznaczeniem, że każdy odpowiada za swoje czyny i reakcje, niewłaściwe zachowanie jednej osoby nie jest usprawiedliwieniem dla niewłaściwych czynów drugiej.
I staram się to całościowo werbalizować.

Oczywiście są sytuacje, gdy lepiej się z taką „spowiedzią” wstrzymać, np. okres sprawy rozwodowej, czas zbierania „haków” na drugą osobę.
Mówiąc mężowi, że mi przykro, że coś kiedyś powiedziałam, albo że czegoś bym nie zrobiła tak jak kiedyś chodzi mi o to żeby wiedział, że żałuję i jest mi przykro.
Mój mąż często moje słowa rozumie inaczej, ja mówię jedno a on słyszy coś innego, czyta między wierszami. Uważa , że wie lepiej co ja chciałam powiedzieć niż ja sama.
Poza tym uważa, że nawet jak mu teraz nie zwracam na coś uwagi i mu czegoś nie mówię, to na pewno trzymam to w sobie i za jakiś czas i tak mu to wypowiem.
Jagódko mój mąż też tak ma i albo ja zadaję sobie więcej trudu i staram się mówić tak by mąż zrozumiał moje słowa tak jak ja je mówię a nie jak on 'usłyszy', ale jest to trudne bo wymaga ode mnie więcej wysiłku i gadania a ja jednak lubię konkrety, albo właśnie jak mi się nie chce bawić w 'opowiesci' i mówię krótko i zwięźle to mam gdzieś filozofowanie męża - to jego problem i obszar do działania.

Mam tak też z moim szefem - on często mówi niezrozumiale, pod nosem i ja go często nie rozumiem i czasami mam dość proszenia by powtórzył - ostatnio chyba mu nie zrobiłam kawy bo jak przed narada zapytałam czy coś przygotować to ja go zrozumiałam, że wypije napoje które są na stole a chyba jednak chciał kawy bo w końcu niczym się nie poczęstował, a ponieważ znów mamrotał pod nosem i jak go zapytałam drugi raz to też coś tam mamrotał, że w końcu stwierdziłam, że kolejny raz nie pytam. Czasami mam wrażenie że może mam problemy ze słuchem, ale przecież innych słyszę dobrze i rozumiem, tylko z szefem taki problem 😩

Jagódko nie przepraszaj ciągle, bo mąż ciągle będzie od ciebie wymagał przeprosin. Żyj i się nim nie przejmuj, a może to w końcu da mu do myślenia i coś z sobą zrobi. Bo to jego problem.

Pavel
Posty: 5131
Rejestracja: 03 sty 2017, 21:13
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Pavel » 22 cze 2022, 11:53

Jagódka pisze:
22 cze 2022, 8:41
Pavel pisze:
21 cze 2022, 12:34
Jagódka pisze:
21 cze 2022, 8:47
Dziękuję za odpowiedź Firekeeper.
Mój mąż czuję się bardzo pokrzywdzony, uważa że to moja wina, że musiał się wyprowadzić, że nie jest przy dzieciach, że nie ma gdzie mieszkać.
Czasami tak jak pisze Pavel przepraszam go, mówię, że teraz czegoś bym nie powiedziała, albo nie zrobiła, ale on raczej nie tego oczekuje, nie wiem co mogłoby być dla niego zadośćuczynieniem mojej strony. Może uuważa że jestem nieszczera. Może jak bym zniknęła, jego problem też by zniknął. Kiedyś nawet tak powiedział, że chce żebym zniknęła.
Aby była jasność, bo najwyraźniej nie byłem wystarczająco precyzyjny.
Mi nie chodzi o przepraszanie celem osiągnięcia efektów, wpływanie na kogoś.
Mi chodziło tylko o to by być „czystym i przejrzystym” wobec siebie i innych osób.
Z wyraźnym zaznaczeniem, że każdy odpowiada za swoje czyny i reakcje, niewłaściwe zachowanie jednej osoby nie jest usprawiedliwieniem dla niewłaściwych czynów drugiej.
I staram się to całościowo werbalizować.

Oczywiście są sytuacje, gdy lepiej się z taką „spowiedzią” wstrzymać, np. okres sprawy rozwodowej, czas zbierania „haków” na drugą osobę.
Mówiąc mężowi, że mi przykro, że coś kiedyś powiedziałam, albo że czegoś bym nie zrobiła tak jak kiedyś chodzi mi o to żeby wiedział, że żałuję i jest mi przykro.
Mój mąż często moje słowa rozumie inaczej, ja mówię jedno a on słyszy coś innego, czyta między wierszami. Uważa , że wie lepiej co ja chciałam powiedzieć niż ja sama.
Poza tym uważa, że nawet jak mu teraz nie zwracam na coś uwagi i mu czegoś nie mówię, to na pewno trzymam to w sobie i za jakiś czas i tak mu to wypowiem.
To może wynikać z tego, że takie ma doświadczenia (lub doświadczenia z tobą) tudzież mierzy cię swoją miarą.
O dziwo twój mąż i ty nie jesteście wyjątkami, w trakcie pracy nad sobą odkryłem potężne braki w swej komunikacji, wciąż takowe mam, mniejsze co najwyżej nieco tylko. Duże problemy z komunikacją ma również moja żona i niemal każdy kogo znam.
Nie uczono nas bowiem dobrej komunikacji.
Wspomnę również, co akurat bardzo mnie początkowo zdziwiło (a teraz wiem, że tak po prostu jest), że różnice Komunikacyjne, naturalne, występują w obrębie płci. Wiele kwestii wypowiadanych przeze mnie znaczą zupełnie co innego w ustach mojej żony i odwrotnie.
Lata nauki, przy chęciach z obu stron fajna przygoda przy usprawnianiu, masa śmiechu.
Przy braku chęci zaś - niemała przeszkoda, ocenianie, nadinterpretacja, zarzucanie konkretnych intencji.
"Bóg nie działa poza wolą człowieka i poza jego wysiłkiem.(...) Założenie, że jeśli się pomodlimy, to będzie dobrze, jest już wiarą w magię." ks. dr. Grzegorz Strzelczyk

Awatar użytkownika
ozeasz
Posty: 4345
Rejestracja: 29 sty 2017, 19:41
Jestem: w separacji
Płeć: Mężczyzna

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: ozeasz » 23 cze 2022, 0:38

Bławatek pisze:
22 cze 2022, 11:12
Jagódko mój mąż też tak ma i albo ja zadaję sobie więcej trudu i staram się mówić tak by mąż zrozumiał moje słowa tak jak ja je mówię a nie jak on 'usłyszy', ale jest to trudne bo wymaga ode mnie więcej wysiłku i gadania a ja jednak lubię konkrety, albo właśnie jak mi się nie chce bawić w 'opowiesci' i mówię krótko i zwięźle to mam gdzieś filozofowanie męża - to jego problem i obszar do działania.
Rosenberg podpowiada w NVC by w rozmowie interlokutor powtórzył słowa które padły aby była jasność, że zrozumiał o co chodzi, jak dla mnie to dobry sposób na wyjaśnienie kwestii.

Wiele razy już słyszałem, co się potwierdziło w niejednym przypadku w rzeczywistości, jak łatwo ulec ułudzie tego, że samemu się komunikuje w sposób jasny i czytelny, dodatkowo łatwo o zdziwienie dlaczego druga strona nie rozumie albo opacznie zrozumiała, pewna forumowiczka kiedyś tu wkleiła wg mnie bardzo cenne słowa, kiedy się zastanowić na tym, to pracy nad komunikacją jest tyle że rozciąga się ona aż poza horyzont wyobrażeń. :D

Oto wspomniany cytat:
Pomiędzy tym, co myślę,
Tym, co chcę powiedzieć,
Tym, co jak mi się wydaje - mówię,
A tym, co Ty chcesz usłyszeć
Oraz tym, co jak Ci się wydaje - słyszysz,
Tym, co starasz się zrozumieć,
A tym co rozumiesz -
Znajdują się dziesiątki wariantów powstawania nieporozumień
Ale mimo to - spróbujmy
Bernard Werber
Miłości bez Krzyża nie znajdziecie , a Krzyża bez Miłości nie uniesiecie . Jan Paweł II

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 31 lip 2022, 0:44

Dawno mnie tu nie było, to znaczy nie pisałam, bo na forum zaglądałam i czytałam. Za mną trudny czas, zmarł mój tata i nie wiem dlaczego zaczęłam wątpić w Boga. Po raz pierwszy miałam tak bliski kontakt ze śmiercią, można powiedzieć, że widziałam ten proces umierania, bo mój tata długo leżał w szpitalu.
Mimo śmierci mojego taty mąż z teściami, zabrał dzieci na wyjazd wakacyjny. Gdy zmarł mój tata i informowałam o tym męża, powiedziałam, że chciałabym, żeby dzieci w ten dzień były przy mnie, żeby mogły też pożegnać dziadka. Mąż powiedział, że przywiezie je na pogrzeb, a później wrócą na wakcje. Myślałam może, że odwoła wyjazd, nie chciałam męczyć dzieci jazdą w tą i z powrotem. Przyjechali na pogrzeb. Dzień wcześniej mąż powiedział mi, że mam docenić to, że przywiezie dzieci na pogrzeb z tak daleka, bo to będzie dla nich bardzo męczące. Podziękowała mu, ale nie wiem w sumie o jakie docenienie mu chodziło.
Jednak bardzo zraniło mnie to co mąż powiedział dzień po śmierci mojego taty, że zrobię wszystko żeby ten wyjazd wakacyjny się nie odbył, Tak jakbym miała jakiś wpływ na to, że mój tata zmarł akurat przed tym wyjazdem. Nie pisałam tu o tym chyba, ale mój mąż uważa, że mam jakieś moce. Jak coś dzieje się nie tak, nie po jego myśli to przeze mnie. Mówi mi to czasami wprost, obarcza mnie winą za niepowodzenia.

Bławatek
Posty: 1611
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Bławatek » 02 sie 2022, 9:09

Jagódko przyjmij wyrazy współczucia w związku ze śmiercią ojca.

Jeśli chodzi o postawę twojego męża to nie wiem jak to określić - czasami niektóre osobowości lub osoby z jakimiś zaburzeniami (egoistyczne, narcystyczne itp.) wymagają od osób z otoczenia szczególnej uwagi, podziękowań, doceniania za zwykłe swoje działanie. Ja już kiedyś o swoim mężu też pisałam, że on zawsze czuł się niedoceniony przeze mnie, a ja z domu rodzinnego wyniosłam, że jak jest praca do wykonania to się ją wykonuje bo jest potrzebna do funkcjonowania całej rodziny - np. jak mieliśmy ogród warzywno-owocowy to od wiosny do jesieni każdy, niezależnie od wieku, miał swoje zadania do wykonania, ja nawet lubiłam plewić więc mnie nie trzeba było zaganiać do takiej pracy - nikt mi za tą pracę nie dziękował, a i ja nie myślałam o tym, że rodzice mi za każde wyrzucone wiaderko zielska mają dziękować, tak samo było z porządkami, malowaniem ścian, prasowaniem, zamiataniem podwórka - chcesz mieszkać w ładnym to dbaj o cztery ściany i teren wokół, tak było z pójściem do sklepu - chcesz jeść to trzeba iść do sklepu po masło, chleb. Natomiast mój mąż czuł się niedoceniony bo mu np. nie podziękowałam, że raz na 2 tygodnie wyniósł śmieci (ja w tym czasie z workiem ze śmieciami wychodziłam co najmniej 9 razy), bo mu nie podziękowałam, że nas gdzieś autem zawiózł itp. Każdy z nas jest inny, ale niektórzy są przewrażliwieni na swoim punkcie lub mają "nierealne wymagania" względem innych osób.

A, i niektórzy lubią zwalać swoje niepowodzenia na innych np. w taki sposób jak twój mąż "że masz jakieś moce". To od ciebie zależy czy będziesz we wszystko wierzyć co mąż ci wmawia.

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 07 sie 2022, 15:44

Bławatek pisze:
02 sie 2022, 9:09
Jagódko przyjmij wyrazy współczucia w związku ze śmiercią ojca.

Jeśli chodzi o postawę twojego męża to nie wiem jak to określić - czasami niektóre osobowości lub osoby z jakimiś zaburzeniami (egoistyczne, narcystyczne itp.) wymagają od osób z otoczenia szczególnej uwagi, podziękowań, doceniania za zwykłe swoje działanie. Ja już kiedyś o swoim mężu też pisałam, że on zawsze czuł się niedoceniony przeze mnie, a ja z domu rodzinnego wyniosłam, że jak jest praca do wykonania to się ją wykonuje bo jest potrzebna do funkcjonowania całej rodziny - np. jak mieliśmy ogród warzywno-owocowy to od wiosny do jesieni każdy, niezależnie od wieku, miał swoje zadania do wykonania, ja nawet lubiłam plewić więc mnie nie trzeba było zaganiać do takiej pracy - nikt mi za tą pracę nie dziękował, a i ja nie myślałam o tym, że rodzice mi za każde wyrzucone wiaderko zielska mają dziękować, tak samo było z porządkami, malowaniem ścian, prasowaniem, zamiataniem podwórka - chcesz mieszkać w ładnym to dbaj o cztery ściany i teren wokół, tak było z pójściem do sklepu - chcesz jeść to trzeba iść do sklepu po masło, chleb. Natomiast mój mąż czuł się niedoceniony bo mu np. nie podziękowałam, że raz na 2 tygodnie wyniósł śmieci (ja w tym czasie z workiem ze śmieciami wychodziłam co najmniej 9 razy), bo mu nie podziękowałam, że nas gdzieś autem zawiózł itp. Każdy z nas jest inny, ale niektórzy są przewrażliwieni na swoim punkcie lub mają "nierealne wymagania" względem innych osób.

A, i niektórzy lubią zwalać swoje niepowodzenia na innych np. w taki sposób jak twój mąż "że masz jakieś moce". To od ciebie zależy czy będziesz we wszystko wierzyć co mąż ci wmawia.
W początkach kryzysu, kiedy zaczęło dziać się źle, często mówiłam mężowi, że mu dziękuję w różnych sytuacjach, jednak chyba za bardzo nie zwrócił na to uwagi, był jak w jakimś transie i nadal chyba tak jest.
A odnośnie "moich mocy" to czasami mam wrażenie, że on w to faktycznie wierzy, jakiś czas temu powiedział, że nie ma ostatnio klientów w ramach swojej działalności gospodarczej i zasugerował, że mam coś z tym wspólnego :lol:
Ulubione słowa mojego męża to: atakować, manipulować, kontrolować, czasami zwykłe pytanie, a on mówi: "Nie atakuj mnie", "Nie kontroluj mnie".
Najbardziej rozbawił mnie ostatnio jak zapytał przy swojej mamie czy może skorzystać z toalety w naszym mieszkaniu, a dzień wcześniej, był, korzystał z toalety i nie pytał, no ale wtedy nie było jego mamy.

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Caliope » 07 sie 2022, 19:41

Jagódka pisze:
07 sie 2022, 15:44
Bławatek pisze:
02 sie 2022, 9:09
Jagódko przyjmij wyrazy współczucia w związku ze śmiercią ojca.

Jeśli chodzi o postawę twojego męża to nie wiem jak to określić - czasami niektóre osobowości lub osoby z jakimiś zaburzeniami (egoistyczne, narcystyczne itp.) wymagają od osób z otoczenia szczególnej uwagi, podziękowań, doceniania za zwykłe swoje działanie. Ja już kiedyś o swoim mężu też pisałam, że on zawsze czuł się niedoceniony przeze mnie, a ja z domu rodzinnego wyniosłam, że jak jest praca do wykonania to się ją wykonuje bo jest potrzebna do funkcjonowania całej rodziny - np. jak mieliśmy ogród warzywno-owocowy to od wiosny do jesieni każdy, niezależnie od wieku, miał swoje zadania do wykonania, ja nawet lubiłam plewić więc mnie nie trzeba było zaganiać do takiej pracy - nikt mi za tą pracę nie dziękował, a i ja nie myślałam o tym, że rodzice mi za każde wyrzucone wiaderko zielska mają dziękować, tak samo było z porządkami, malowaniem ścian, prasowaniem, zamiataniem podwórka - chcesz mieszkać w ładnym to dbaj o cztery ściany i teren wokół, tak było z pójściem do sklepu - chcesz jeść to trzeba iść do sklepu po masło, chleb. Natomiast mój mąż czuł się niedoceniony bo mu np. nie podziękowałam, że raz na 2 tygodnie wyniósł śmieci (ja w tym czasie z workiem ze śmieciami wychodziłam co najmniej 9 razy), bo mu nie podziękowałam, że nas gdzieś autem zawiózł itp. Każdy z nas jest inny, ale niektórzy są przewrażliwieni na swoim punkcie lub mają "nierealne wymagania" względem innych osób.

A, i niektórzy lubią zwalać swoje niepowodzenia na innych np. w taki sposób jak twój mąż "że masz jakieś moce". To od ciebie zależy czy będziesz we wszystko wierzyć co mąż ci wmawia.
W początkach kryzysu, kiedy zaczęło dziać się źle, często mówiłam mężowi, że mu dziękuję w różnych sytuacjach, jednak chyba za bardzo nie zwrócił na to uwagi, był jak w jakimś transie i nadal chyba tak jest.
A odnośnie "moich mocy" to czasami mam wrażenie, że on w to faktycznie wierzy, jakiś czas temu powiedział, że nie ma ostatnio klientów w ramach swojej działalności gospodarczej i zasugerował, że mam coś z tym wspólnego :lol:
Ulubione słowa mojego męża to: atakować, manipulować, kontrolować, czasami zwykłe pytanie, a on mówi: "Nie atakuj mnie", "Nie kontroluj mnie".
Najbardziej rozbawił mnie ostatnio jak zapytał przy swojej mamie czy może skorzystać z toalety w naszym mieszkaniu, a dzień wcześniej, był, korzystał z toalety i nie pytał, no ale wtedy nie było jego mamy.
Jagódko, to jest dopiero manipulacja, nie atakuj, nie manipuluj mną. U mnie tak było, a ja nic takiego nie robiłam, nawet psycholog to potwierdził i właśnie wyszło, że to jest manipulowanie mną przez męża. W ramach pilnowania granic możesz zapytać czym go atakujesz, u mnie starczyło o cokolwiek zapytać i już był problem, bo byłam wrogiem numer 1.

Bławatek
Posty: 1611
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Bławatek » 07 sie 2022, 20:32

Jagódka pisze:
07 sie 2022, 15:44
Bławatek pisze:
02 sie 2022, 9:09
Jagódko przyjmij wyrazy współczucia w związku ze śmiercią ojca.

Jeśli chodzi o postawę twojego męża to nie wiem jak to określić - czasami niektóre osobowości lub osoby z jakimiś zaburzeniami (egoistyczne, narcystyczne itp.) wymagają od osób z otoczenia szczególnej uwagi, podziękowań, doceniania za zwykłe swoje działanie. Ja już kiedyś o swoim mężu też pisałam, że on zawsze czuł się niedoceniony przeze mnie, a ja z domu rodzinnego wyniosłam, że jak jest praca do wykonania to się ją wykonuje bo jest potrzebna do funkcjonowania całej rodziny - np. jak mieliśmy ogród warzywno-owocowy to od wiosny do jesieni każdy, niezależnie od wieku, miał swoje zadania do wykonania, ja nawet lubiłam plewić więc mnie nie trzeba było zaganiać do takiej pracy - nikt mi za tą pracę nie dziękował, a i ja nie myślałam o tym, że rodzice mi za każde wyrzucone wiaderko zielska mają dziękować, tak samo było z porządkami, malowaniem ścian, prasowaniem, zamiataniem podwórka - chcesz mieszkać w ładnym to dbaj o cztery ściany i teren wokół, tak było z pójściem do sklepu - chcesz jeść to trzeba iść do sklepu po masło, chleb. Natomiast mój mąż czuł się niedoceniony bo mu np. nie podziękowałam, że raz na 2 tygodnie wyniósł śmieci (ja w tym czasie z workiem ze śmieciami wychodziłam co najmniej 9 razy), bo mu nie podziękowałam, że nas gdzieś autem zawiózł itp. Każdy z nas jest inny, ale niektórzy są przewrażliwieni na swoim punkcie lub mają "nierealne wymagania" względem innych osób.

A, i niektórzy lubią zwalać swoje niepowodzenia na innych np. w taki sposób jak twój mąż "że masz jakieś moce". To od ciebie zależy czy będziesz we wszystko wierzyć co mąż ci wmawia.
W początkach kryzysu, kiedy zaczęło dziać się źle, często mówiłam mężowi, że mu dziękuję w różnych sytuacjach, jednak chyba za bardzo nie zwrócił na to uwagi, był jak w jakimś transie i nadal chyba tak jest.
A odnośnie "moich mocy" to czasami mam wrażenie, że on w to faktycznie wierzy, jakiś czas temu powiedział, że nie ma ostatnio klientów w ramach swojej działalności gospodarczej i zasugerował, że mam coś z tym wspólnego :lol:
Ulubione słowa mojego męża to: atakować, manipulować, kontrolować, czasami zwykłe pytanie, a on mówi: "Nie atakuj mnie", "Nie kontroluj mnie".
Najbardziej rozbawił mnie ostatnio jak zapytał przy swojej mamie czy może skorzystać z toalety w naszym mieszkaniu, a dzień wcześniej, był, korzystał z toalety i nie pytał, no ale wtedy nie było jego mamy.
:lol:
Jagódko mój mąż też potrafił na początku po swojej wyprowadzce pytać czy może skorzystać z toalety i dziękował mocno za możliwość.

Gdy ktoś wpada w tzw amok to właśnie bardzo nietypowo się zachowuje - jak nie on. I zauważyłam, że mój mąż lubi mi przypisywać cechy których ja nie mam a on tak, albo zawczasu jakąś uwagę pod moim adresem kierował, żebym tylko ja pod jego adresem prawdy nie powiedziała - bo on był pierwszy. Ileż to ja razy przez niego w osłupienie wpadałam :roll:

Nauczyłam się nie brać wszystkiego dosadnie i często nie reagować na jego słowa - fakt, że we mnie to siedzi długo, ale wolę wybuchnąć przed Bogiem na modlitwie niż przed mężem i dawać mu kolejnych argumentów "jaka to że mnie zołza i kłótliwa baba" ;)

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 07 sie 2022, 21:39

Bławatek pisze:
07 sie 2022, 20:32
Nauczyłam się nie brać wszystkiego dosadnie i często nie reagować na jego słowa - fakt, że we mnie to siedzi długo, ale wolę wybuchnąć przed Bogiem na modlitwie niż przed mężem i dawać mu kolejnych argumentów "jaka to że mnie zołza i kłótliwa baba"
Ja również coraz częściej nie reaguje na słowa mojego męża, ale on i tak często mówi, żebym się nie kłóciła, jakby był tak zaprogramowany. Mało tego, jakiś czas temu powiedział synkowi, że że mnie kocha tylko ja ciągle się z nim kłócę, mi mówi, że mnie nie kocha, czy to nie jest manipulacja dziećmi?
Czy ten "amok" jest uleczalny? Chyba gdzieś czytałam, że trwa 2-3 lata. Zauważyłam, że mąż ma ostatnio słabszą pamięć albo ma pamięć wybiórczą, to chyba też efekt tego stanu.

Bławatek
Posty: 1611
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Bławatek » 07 sie 2022, 22:23

Amok zazwyczaj sam przechodzi. Może ktoś kiedyś znajdzie na to metodę. Trzeba przetrwać.

Mój mąż po dwóch latach zaczął zauważać co nawijał, ale przecież nie przyzna się do wszystkiego i "na pewno" nie weźmie za wszystko odpowiedzialności i winy. Na tą chwilę żyje w swojej samotni. I chyba nie ciągnie go do kowalskich, bo na własnej skórze przekonał się, że żaden miód cud.

Pamięć jest wybiórcza bo nieraz muszą się nakombinowac aby kłamstwa nie wyszły na jaw, no i przecież nie wyjdą na mięczaków - jak podjęli decyzję to się jej będą trzymać. Nawet jeśli zauważają, że coś źle mówią lub robią to zaraz się "prostują" że przecież dobrą drogą idą (a że do nikąd to do nich nie dociera.

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Ruta » 08 sie 2022, 9:40

Bławatek pisze:
07 sie 2022, 22:23
Amok zazwyczaj sam przechodzi. Może ktoś kiedyś znajdzie na to metodę. Trzeba przetrwać.

Mój mąż po dwóch latach zaczął zauważać co nawijał, ale przecież nie przyzna się do wszystkiego i "na pewno" nie weźmie za wszystko odpowiedzialności i winy. Na tą chwilę żyje w swojej samotni. I chyba nie ciągnie go do kowalskich, bo na własnej skórze przekonał się, że żaden miód cud.

Pamięć jest wybiórcza bo nieraz muszą się nakombinowac aby kłamstwa nie wyszły na jaw, no i przecież nie wyjdą na mięczaków - jak podjęli decyzję to się jej będą trzymać. Nawet jeśli zauważają, że coś źle mówią lub robią to zaraz się "prostują" że przecież dobrą drogą idą (a że do nikąd to do nich nie dociera.
Amok przechodzi. I wtedy jest łatwiej. Pamięć w amoku jest wybiórcza i twórcza zarazem. Mój mąż pamiętał z naszego małżenstwa tylko trudne chwile i to nawet takie, które nigdy nie miały miejsca. I pamiętał, ze mnie nigdy nie kochał. I zdaje się, że szczerze w tą swoją pamięć wierzył.

Z czasem amok mija, ale często pozostaje duma, a także chęć trwania w określonej sytuacji, w relacji pozamałżenskiej. Nie jest tak, że amok się konczy i konczą się wszystkie problemy. Ale jest juz jakies pole do rozmowy, współpracy.

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 08 sie 2022, 21:38

Caliope pisze:
07 sie 2022, 19:41
Jagódko, to jest dopiero manipulacja, nie atakuj, nie manipuluj mną. U mnie tak było, a ja nic takiego nie robiłam, nawet psycholog to potwierdził i właśnie wyszło, że to jest manipulowanie mną przez męża. W ramach pilnowania granic możesz zapytać czym go atakujesz, u mnie starczyło o cokolwiek zapytać i już był problem, bo byłam wrogiem numer 1.
Mój mąż też mam takie momenty, że o cokolwiek zapytać to źle. Czasami przychodzi i normalnie rozmawia, a czasami od wejścia wszystko jest nie tak. Zauważyłam, że jak przychodzi sam i nie ma jego mamy jest najczęściej bardziej skory do normalnej rozmowy, a przy swojej mamie jest bardziej zdystansowany.
To, że jestem jego wrogiem to mi kiedyś powiedział przy dzieciach, tak że słyszały. Teraz dzieci jak są np. na placu zabaw i jakieś dziecko im nie odpowiada, to mówią, że to jest ich wróg. A babcia się dziwi, że dzieci mówią o wrogach.
Generalnie wiem, że współmałżonek w kryzysie jest wrogiem, ale nigdy nie zwracam się tak do mojego męża przy dzieciach, w ogóle tak do niego nie mówię. No ale to on mówi, że ja mówię nieprzemyślane rzeczy i nie odpowiadam za to co mówię. Jest przekonany o swojej nieomylności i o tym, że to co robi jest słuszne.

To straszne co kryzys robi z człowiekiem. Jedyne pocieszenie, że może to być punkt zwrotny do zmiany na lepsze.

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 16 sie 2022, 17:26

Bardzo powoli mi to wszystko idzie, ale drobne zmiany mam chyba na koncie. Jednak bardzo trudno mi się zebrać w sobie, jestem mistrzynią utrudniania sobie życia, w każdej dziedzinie życia, dlatego ciągle na wszystko brakuje mi czasu. Dodatkowo mąż zawsze powie jakieś "miłe" słowo. Zabrałam dzieci na wyjazd wakacyjny, wcześniej zawsze jeździliśmy całą rodziną, ja, mąż i dzieci. Sama jeszcze do niedawna mało jeździłam samochodem, ale odkąd mój mąż wyprowadził się to jeżdżę coraz więcej. Zawsze to mąż organizował wyjazdy wakacyjne. W związku z tym, że w tym roku pojechałam sama z dziećmi, mąż powiedział, że zrobiłam to na pokaz. Nie wiem w ogóle na jaki pokaz???? Nie wiem czy na pokaz można się "przemóc" pojechać w daleką podróż, sama z dziećmi, sama samochodem. Chciałam, że dzieci po prostu miały wyjazd wakacyjny, tak jak co roku.
W ogóle okazało się, że mąż też zorganizował dwa wyjazdy, oczywiście beze mnie, postawił mnie przed faktem dokonanym, nie pytając czy ja w tym czasie czegoś nie organizuję. Zabrał dzieci, a do opieki zabrał całą swoją rodzinę, bo sam pewnie by sobie nie poradził i na pewno by nie odpoczął.
Przykro mi, bo patrzę na niego i myślę, jako o mężu a on nie zachowuje się jak mąż. Jest jak obcy, ale mimo to jest mi w jakiś sposób bliski, chociaż punktuje mnie na każdym kroku, przypisując mi złe intencje.

Jagódka
Posty: 129
Rejestracja: 05 lut 2022, 15:36
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Mąż powiedział, że nie kocha i wyprowadził się ...

Post autor: Jagódka » 17 sie 2022, 13:13

Czeka mnie rozmowa z mężem, bo chce coś ustalać. Obawiam się tej rozmowy. Moja umiejętność stawiania granic kuleje.
Czytam książkę "Granice w relacjach małżeńskich", szkoda, że naszej relacji małżeńskiej w sumie nie ma. Nie wiem czy przenoszenie tych rad z książki w naszej sytuacji coś pomoże, czy może jednak zaszkodzi. Trudno mi zachować wewnętrzny spokój podczas rozmów z mężem, jednak bardzo się staram.

ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 29 gości