Kryzys małżeński - rozwód czy ratowanie małżeństwa?
https://www.kryzys.org/
Ozeaszu , gdzie ja pisalam , ze tylkopisze: ↑23 lut 2019, 16:32 To moze lepiej posluchaj tego:
Facet czy mężczyzna?
http://www.radioplus.pl/program-czytaj/ ... _24_x_2017
ps
Polecam rowniez dla kobiet ,ktore samotnie wychowuja synow .
Szukasz na siłę jakiejś wymówki. Wystarczyło skwitować, że forma nieodpowiednia, a nie wymyślać zarzuty i usprawiedliwienia dla złej formy.
s zona pisze: ↑30 maja 2019, 23:40Ozeaszu , gdzie ja pisalam , ze tylkopisze: ↑23 lut 2019, 16:32 To moze lepiej posluchaj tego:
Facet czy mężczyzna?
http://www.radioplus.pl/program-czytaj/ ... _24_x_2017
ps
Polecam rowniez dla kobiet ,ktore samotnie wychowuja synow .
Monti tak przyglądam się dyskusji i wnioskuję że brak jest zdrowego rozsądku. Dlatego zdania dyskutantów są podzielone i podszyte własnymi emocjami. W rodzinie rozdartej takiej z problemami okolorozwodowymo zawsze jest dobra ciocia lub wspaniały wujek. I zazwyczaj jest to rodzic jaki jest daleko od domu. Przerobiłem obie funkcje, najpierw dobry wujek gdy byłem poza domem. A potem zły rodzic gdy zostałem z synami - a moja żona stała się dobrą ciocia. Fakt jest taki że dopiero obie funkcje pozwalają prawdziwie zobaczyć błędy. No i najważniejsze! Ten rodzic jaki jest daleko zawsze będzie wazelinowac jak najlepiej działając nawet podświadomie by kupić serce dzieciakow i wypaść jak najlepiej. Pozornie jest to super działanie a w praktyce to niestety błędy. A dzieciaki to potrafią ideał ie wykorzystać. Zatem warto współdziałać jednomyślnie stosując ten sam front wychowania dzieci, a swoje odstawić na bok. I jeszcze jedno dla twego dobra. Ustal z żoną wspólne działanie wobec dzieci a nie będziesz się obawiać o to że wytoczy działa przeciw tobie w sądzie.Monti pisze: ↑29 maja 2019, 22:23 I jeszcze jedno. Udzielając się w danym wątku należy zakładać prawdomówność autora. Inaczej nie ma w ogóle sensu się wypowiadać. Tutaj chodzi o pomoc danej osobie w oparciu o przedstawiony przez nią stan faktyczny, a nie o ustalanie prawdy obiektywnej.
Druga sprawa - we wszelkich kontaktach z żoną muszę być teraz bardzo ostrożny, bo każdy SMS w którym przyznam się do błędu może być wykorzystany kiedyś przeciwko mnie, jak np. żona będzie chciała wykazać w sądzie, że nie umiem wychowywać syna.
Sorry za opóźnienie w odpowiedzi ale dawno nie byłem. Skrzywdzone ego? Totalna bzdura. Na działania dobra bezinteresownie trzeba czasu. Czas da dopiero impuls działaniu ludzkiemu w każdej pomocy bez oczekiwania na spłatę. A w sytuacji gdy odbija y się jak piłeczka to każda pomoc ma w tle nadzieję. Czyli? Pomogę to może coś ugram. Granica jest dla nas by stanowczo wyjść ze świata fantazji i zwyczajnie potrafić zaproponować komuś pomoc bez oczekiwania że on musi nam za to spłacić. Gdybym tego na obecną chwilę nie potrafił to pewnie bym pozostał w zakletym świecie rewirow. I albo do końca życia był a NIE lub zawsze robił coś pod publike.Aleksander pisze: ↑10 maja 2019, 12:32Bardzo ładnie to czasie napisałeś.
Ja się jednak zastanawiam - na ile to "radź sobie sama" jest wynikiem "twardej miłości" ... a na ile to po prostu skrzywdzone ego, które chce pokazać "aha... chciałaś to masz" - czyli wypij swoje piwo - Twój wybór Twoje konsekwencje itd itp.
"Nie dam Ci auta - abyś poczuła konsekwencje " - czyli koncentracja na drugiej osobie.
Ja Monti jestem zdania - że warto działać dla siebie - tak jak Ty czujesz - co będzie dla Ciebie dobre - po prostu.
Zrób tak, aby dla Ciebie było korzystniej... i żebyś Ty się dobrze z tym czuł.
(a nie, co ludzie pomyślą, co żona pomyśli, co rodzina, znajomi, trójkąty, czworokąty...)
Czasie myślę że zdrowy rozsądek jest jak najbardziej obecny w tej dyskusji.
Tak - zgoda.
- hehe chodź zabawnie to może zabrzmi ;P I owszem jest... gdy rozdzielimy związek od rodzicielstwa. Do momentu jak długo będziemy rozpatrywać to na poziomie związku tak długo nie będzie zrozumienia. I jeszcze jedno nasze związkowe ja zawsze będzie odczytywać krytyki jako atak. Czyjes zdanie jako brak zrozumienia nas.A ocenę naszego pkstepowania jako kombinacje drugiej strony. No cóż za wsio odpowiadają emocje, a one w kryzysie pojawiają sie
Potwierdzam, w moim przypadku to się udaje. Ale moze tez dlatego, że i przed kryzysem byliśmy z mężem zgodni w kwestiach wychowania. I tak dzieci boleśnie odczuły próby przeciagania ich na którąś ze stron w fazie najostrzejszego kryzysu, broniły się przed tym rękami i nogami. Nie chciały mieć tajemnic tylko z jednym rodzicem.czas pisze: ↑31 maja 2019, 12:04I owszem jest... gdy rozdzielimy związek od rodzicielstwa. Do momentu jak długo będziemy rozpatrywać to na poziomie związku tak długo nie będzie zrozumienia. I jeszcze jedno nasze związkowe ja zawsze będzie odczytywać krytyki jako atak. Czyjes zdanie jako brak zrozumienia nas.A ocenę naszego pkstepowania jako kombinacje drugiej strony. No cóż za wsio odpowiadają emocje, a one w kryzysie pojawiają sie
na czerwono z napisem uwaga przekracza graniczna linie.
Sytuacja, o której napisał Monti to:czas pisze: ↑31 maja 2019, 12:04I owszem jest... gdy rozdzielimy związek od rodzicielstwa. Do momentu jak długo będziemy rozpatrywać to na poziomie związku tak długo nie będzie zrozumienia. I jeszcze jedno nasze związkowe ja zawsze będzie odczytywać krytyki jako atak. Czyjes zdanie jako brak zrozumienia nas.A ocenę naszego pkstepowania jako kombinacje drugiej strony. No cóż za wsio odpowiadają emocje, a one w kryzysie pojawiają sie
na czerwono z napisem uwaga przekracza graniczna linie.
O kurcze jak to stało się spopularyzowane co drugie dziecko to nagle nadpobudliwr co trzeci współmałżonka to przemocowiec. A tak naprawdę to tych dotkniętych przemocą to długo długo nie słychać. Bo boją się nawet o tym głośno powiedzieć. Wystarczy tylko na tym forum popytać tych dziewczyn jakie przeszły prawdziwie to piekło. Zatem panie tata999 kryzys, rozpad związku, niechęć do partnera to jedna olbrzymią linia frontu walka na noże. Ile z partnerów potrafi się rozstać po ludzku i z klasą? Ilu partnerów za siłę wyższa bierze dobro dzieci zamiast własnych wątów? Ilu z partnerów nie toczy walki o dzieci tylko sprawiedliwie gospidaruja czas jaki jest im dany? Ilu z partnerów nie stara się być tym lepszym wujciem mniemajac że lepsze ugra? Reasumując kryzys wyzwala w nas co najgorsze, a to przybiera różne formy i natężenie bo to są emocje i zazwyczaj te przez doze E... Dlatego nie kochamy, stajemy się obrzydliwie, ponawiamy, oczerniamy-pitrafimy być ochydnie. I zapewne taka stała się żona Monti. A czemu? Bo ma własną koncepcje życia w jakiej już brak Monti. Przykre ale prawdziwe i tak to wygląda by przez swoje obrzydliwe działanie całkowicie odstraszyć druga stronę. I to na tyletata999 pisze: ↑31 maja 2019, 12:44
Sytuacja, o której napisał Monti to:
- nie krytyka, a ubliżanie, poniżanie, przemoc niefizyczna,
- nie metody, a osoby, jak słusznie zauważył Jonasz.
Może być tak, że kiedyś takie zachowania agresorki przechodziło (uchodziło). Jeśli tak, to wtedy już było błędne (niezależnie czy w związku, czy nie). Monti przepracował i już się na to nie godzi. Matka też przepracuje i zaczną się z powodzeniem porozumiewać, bez przemocy, z wzajemnym poszanowaniem, radością i dobrze dla dziecka. (Albo nie przepracuje i będzie tak, jak do tej pory).
No właśnie Angela tak jest bo zawsze staramy się przeciąga grać tego dobrego wujcia lu ciocie. I ja to grałem i żona grała,do momentu aż odstawilismy siebie i ustaliliśmy jednos wobec synów. I nie powiem że właśnie ta jedność dawała owoce w naszych relacjach. Ale to inny film i inna historiaAngela pisze: ↑31 maja 2019, 12:41Potwierdzam, w moim przypadku to się udaje. Ale moze tez dlatego, że i przed kryzysem byliśmy z mężem zgodni w kwestiach wychowania. I tak dzieci boleśnie odczuły próby przeciagania ich na którąś ze stron w fazie najostrzejszego kryzysu, broniły się przed tym rękami i nogami. Nie chciały mieć tajemnic tylko z jednym rodzicem.czas pisze: ↑31 maja 2019, 12:04I owszem jest... gdy rozdzielimy związek od rodzicielstwa. Do momentu jak długo będziemy rozpatrywać to na poziomie związku tak długo nie będzie zrozumienia. I jeszcze jedno nasze związkowe ja zawsze będzie odczytywać krytyki jako atak. Czyjes zdanie jako brak zrozumienia nas.A ocenę naszego pkstepowania jako kombinacje drugiej strony. No cóż za wsio odpowiadają emocje, a one w kryzysie pojawiają sie
na czerwono z napisem uwaga przekracza graniczna linie.
