Mój mąż nie chce ze mną być nie z woli Bożej, ale z tego powodu, że nie czuł się ze mną szczęśliwy i sądzi, że z kimś innym będzie mu lepiej. I nie modlę się o to, by mąż zmienił zdanie, bo wiem, że Bóg nie ingeruje w ludzką wolną wolę. Właśnie uważam, że absolutnie nie pracuje z nami jak marionetkami.
Raczej uważam i widzę to tak: Bóg, jako WSZECHMOCNY, może wszystko. To znaczy, że "u Boga wszystko jest możliwe" (to już znajdziesz w Biblii). Ale jest też Stwórcą i tylko On zna przyszłość i wszystkie możliwości. I zna milion sposobów, by uzdrowić nasze małżeństwo (jeśli uzna to za dobre i stosowne dla nas obojga). Myślisz, że Twój zakres pomysłów na rozwiązania jest taki sam jak Boga? Uuu, niedobrze. Gdyby Bóg "myślał" tak ograniczenie jak człowiek, to nie byłby Bogiem.
Czy mrówka rozumie to, co do niej mówi człowiek? Czy wie, co ten człowiek robi, kiedy np. stoi z lupą nad mrowiskiem i obserwuje jej poczynania?
Kim jest dla Ciebie Bóg? Umiesz Go zdefiniować? A widzisz - Jego sposoby na nasze życie chcesz jakoś zdefiniować, poukładać i uporządkować.
Właśnie o to chodzi, by nie rozkminiać, nie analizować, bo to pycha jest. Poddaj się Bogu i zaufaj mu z zamkniętymi oczami. A jednocześnie rób swoje - tak jak właśnie robisz - zgodnie z przykazaniami, a BĘDZIE DOBRZE.
Nawet jeśli to "dobrze" TERAZ nie wydaje Ci się dobre.
Bóg sam się nie wtrąca. On czeka z pełnym wachlarzem możliwości, cudów, miłości, dobroci. Ale czeka, aż my sami uczynimy krok.
Nie wiem, jak inaczej to wytłumaczyć. Chyba się nie da. Boże, dziękuję Ci za to.
