Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Powrót to dopiero początek trudnej drogi...

Moderator: Moderatorzy

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Ruta » 28 cze 2022, 13:05

Sefie pisze:
26 cze 2022, 13:34

Odwrócę słowa Ruty, ponieważ sam podchodzę do tego tak:
Ruta pisze:
26 cze 2022, 11:04
... chciała rozwodu, to teraz niech ma i sama się martwi, jej problem.
Jeśli żona sobie nie radzi a masz możliwość przejmij chłopaka i zasądź alimenty od żony. Jej wybory, jej odpowiedzialność za ich konsekwencje.
Sefie,
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.

W moim małżeństwie mój mąż wystąpił o rozwód. Jednak wcale nie uważam, że to powód, bym miała teraz brać na nim odwet. Wręcz przeciwnie, postawa mojego męża jaka by nie była, nie zwalnia mnie z mojej przysięgi, ani z wyrażonej przeze mnie woli wspólnej troski o potomstwo i jego wychowanie.
Na ile mogę, na tyle wspieram mojego męża jako człowieka i jako ojca. Do tego zobowiązałam się składając przed Bogiem przysięgę. Nie było tam nic o tym, że jeśli mój mąż podejmie określone kroki prawne, przysięga małżeńska przestaje mnie obowiązywać.

Monti
Posty: 1260
Rejestracja: 21 mar 2018, 18:14
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Mężczyzna

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Monti » 28 cze 2022, 17:45

Ruta pisze:
28 cze 2022, 13:05
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.

W moim małżeństwie mój mąż wystąpił o rozwód. Jednak wcale nie uważam, że to powód, bym miała teraz brać na nim odwet. Wręcz przeciwnie, postawa mojego męża jaka by nie była, nie zwalnia mnie z mojej przysięgi, ani z wyrażonej przeze mnie woli wspólnej troski o potomstwo i jego wychowanie.
Na ile mogę, na tyle wspieram mojego męża jako człowieka i jako ojca. Do tego zobowiązałam się składając przed Bogiem przysięgę. Nie było tam nic o tym, że jeśli mój mąż podejmie określone kroki prawne, przysięga małżeńska przestaje mnie obowiązywać.
Konsekwencje a odwet to coś innego.
Konsekwencje to skutki podjętych decyzji, które dojrzała osoba musi ponieść.
Konsekwencją rozwodu jest m. in. orzeczenie o miejscu zamieszkania dziecka i alimentach.
Niezależnie od rozwodu, tak czy inaczej obydwoje rodzice mają obowiązek utrzymywania dziecka.
Odwet to chęć odegrania się na współmałżonku, ale tutaj chyba nie o to chodziło.
Wystąpienie o alimenty (oczywiście w uzasadnionej wysokości) nie jest łamaniem przysięgi.
"Szukaj pokoju, idź za nim" (Ps 34, 15)

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Ruta » 29 cze 2022, 10:28

Monti pisze:
28 cze 2022, 17:45
Ruta pisze:
28 cze 2022, 13:05
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.

W moim małżeństwie mój mąż wystąpił o rozwód. Jednak wcale nie uważam, że to powód, bym miała teraz brać na nim odwet. Wręcz przeciwnie, postawa mojego męża jaka by nie była, nie zwalnia mnie z mojej przysięgi, ani z wyrażonej przeze mnie woli wspólnej troski o potomstwo i jego wychowanie.
Na ile mogę, na tyle wspieram mojego męża jako człowieka i jako ojca. Do tego zobowiązałam się składając przed Bogiem przysięgę. Nie było tam nic o tym, że jeśli mój mąż podejmie określone kroki prawne, przysięga małżeńska przestaje mnie obowiązywać.
Konsekwencje a odwet to coś innego.
Konsekwencje to skutki podjętych decyzji, które dojrzała osoba musi ponieść.
Konsekwencją rozwodu jest m. in. orzeczenie o miejscu zamieszkania dziecka i alimentach.
Niezależnie od rozwodu, tak czy inaczej obydwoje rodzice mają obowiązek utrzymywania dziecka.
Odwet to chęć odegrania się na współmałżonku, ale tutaj chyba nie o to chodziło.
Wystąpienie o alimenty (oczywiście w uzasadnionej wysokości) nie jest łamaniem przysięgi.
Tak jak nie ja twierdzę, że "chciała rozwodu, to teraz niech ma", tak i nie twierdzę, że wystąpienie do sądu o alimenty zawsze jest łamaniem przysięgi małżeńskiej.

Natomiast postawę "chciała rozwodu, to niech ma" (a ściślej "niech nie ma") w odniesieniu do alimentów osobiście, odczytuję jako odwetową.

Stwierdzam także, że przysięga małżeńska ma określoną treść, obowiązującą dożywotnio, także wobec małżonka, który wystąpił o rozwód, również wtedy, gdy rozwód cywilny na swoje żądanie uzyskał.

Także na gruncie prawa wysokość alimentów nie ma nic wspólnego z tym, kto o rozwód wystąpił. Więc uwzględnianie tego akurat faktu w kontekście ustalania wysokości zobowiązania alimentacyjnego nie za bardzo ma sens.

Zapewne sens ma za to przebaczenie.

Pozostając jeszcze chwilę przy przepisach...
Nie zawsze sprawiedliwie i w zgodzie z przepisami oznacza pół na pół. Ocena poprzedzająca rozłożenie obowiązku alimentacyjnego jest dokonywana nie tylko w kontekście wysokości zarobków, ale także w kontekście możliwości zarobkowych oraz z uwzględnieniem zakresu alimentacji świadczonej w formie osobistej pieczy i opieki nad dzieckiem.
Może to oznaczać, że rodzic sprawujący podstawową pieczę i opiekę będzie opłacać tylko 30 procent kwoty potrzebnej na utrzymanie, natomiast drugi rodzic aż 70 procent tej kwoty. I nie ma to nic wspólnego z niesprawiedliwością. Ani z tym kto o rozwód wystąpił. Tyle prawo.

Myślę, że dla osoby wierzącej standard jest wyższy. Właśnie z uwagi na treść przysięgi małżeńskiej. Nie tylko warto zadbać o sprawiedliwe rozłożenie alimentów, ale też o taki wkład w utrzymanie, wychowanie, opiekę nad wspólnym potomkiem, by współmałżonek nie był w żadnym zakresie ani samotnym rodzicem, ani drugoplanowym rodzicem. Warto też wspierać rozwój współmałżonka i jego rodzicielstwo.

Myślę też, że postępując zgodnie z wiarą i chcąc wypełniać przysięgę nieustannie dążymy do porozumienia z małżonkiem.

Z tego powodu sądzę, że jeśli to tylko możliwe, alimenty warto ustalać na drodze rozmowy, a gdy potrzeba, przy wsparciu mediatora. Prawo umożliwia taką formę - poprzez ugodę alimentacyjną.

Zwrócenie się do sądu warto więc traktować jako środek ostateczny. Zarówno z przyczyn pragmatycznych, jak i w kontekście wiary. Wiara zawsze jest pragmatyczna.

Leo, w kontekście twojej sytuacji podtrzymuję: warto porozumieć się z żoną co do wysokości alimentów. A ewentualną urazę, zadrę, czy nieprzebaczenie, o ile takowe masz, bo tego nie wiem, związane z postępowaniem twojej żony w przeszłości, warto przepracować. Dla siebie. Wiara zalecając radykalne przebaczanie jest skrajnie pragmatyczna. Przebaczamy dla zdrowotności. Własnej. Oraz po to, by latami nie ciągać się po sądach o alimenty. To także średniej jakości przygoda. Są fajniejsze.

Bławatek
Posty: 1611
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Bławatek » 02 lip 2022, 13:33

Witaj,

Gdy ja studiowałam dziennie i pracowałam tylko przez parę tygodni w wakacje to jednak rodzice mi dużo finansowo pomagali. Po studiach gdy poszłam do pierwszej pracy to zarabiałam marne grosze - wystarczało mi tylko na bilet miesięczny i śniadania do pracy (byłam na stażu), a później gdy już zaczęłam pracować na etat i dalej mieszkałam z rodzicami to nigdy mnie nie prosili o dokładanie się do opłat, aczkolwiek ja często robiłam zakupy spożywcze dla wszystkich, albo gdy trzeba było coś malować np. płoty to ja płaciłam. Tak jakoś automatycznie na zasadzie wy mnie utrzymywaliście to ja teraz będę się dokładać.

Może rozmowa z pełnoletnim pracującym dzieckiem na zasadzie - mieszkasz ze mną więc póki co będę ponosić koszty opłat ale liczę, że będziesz od czasu do czasu kupować jedzenie dla nas, chemię itp - lepiej wpłynie na dziecko, które nie jest postawione pod ścianą ani też nie będzie się buntować, bo pewnie matka skorzysta z okazji by dziecko czy to mniejsze czy większe w jakimś momencie buntować przeciwko tobie, a tak powoli będziesz syna wprowadzać w dorosłość dalej go "utrzymując" (odpadną ci ubrania, atrakcje, kieszonkowe - na to zarobi sam) a jednocześnie żona straci argument byś teraz dużo więcej płacił na drugą latorośl.

Mam znajomą która szybko zamieszkała sama - chciała być samodzielna - ale lubiła wydawać pieniądze - tu jakiś wyjazd weekendowy, tu wyjście z przyjaciółmi do pubu, tu większe zakupy ubrań i kasa się szybko rozchodziła - często przed wypłatą udawała się do ojca o pomóc bezzwrotną oczywiście, a że była oczkiem w głowie tatusia to tatuś chętnie kasę dawał - koleżanka nigdy nie nauczyła się dobrego gospodarowania pieniędzmi, do tego stopnia, że po roku małżeństwa mąż stwierdził, że oboje płacą po połowie za wszystkie opłaty, rachunki, zakupy a co im zostaje to ich, każdego osobne, bo inaczej ona wydawała wszystko co miała na "głupoty".

Sefie
Posty: 623
Rejestracja: 23 paź 2021, 23:01
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Sefie » 02 lip 2022, 20:27

Ruta pisze:
28 cze 2022, 13:05
Sefie,
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.
Wybacz Ruta, rzeczywiście nieopatrznie zacytowałem, powinienem napisać własny tekst. Twoje poglądy dla stałych forumowiczów są znane i ugruntowane ale dla nowych już tak to może nie wyglądać. Przepraszam i nie chowaj urazy :)
Odpisuję po kilku dniach bo trochę się wydarzyło u mnie w życiu, w dodatku jestem po dzisiejszym niemal godzinnym ostrzale próbnym w wykonaniu mojej żony :D
Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie.
Jan Paweł II

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Caliope » 02 lip 2022, 21:24

Jeszcze ja się wypowiem na temat dokładania się do rachunków. Matka wyrzuciła mnie z domu i kazała mieszkać z pijącym ojcem, więc już w wieku lat 19 pracowałam i się dokładałam wtedy jemu . Pracę zaczęłam jak mialam 18 lat ,zaraz po szkole, pierwsze zarobione pieniądze musiałam oddać matce właśnie ma rachunki.

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Ruta » 04 lip 2022, 11:32

Sefie pisze:
02 lip 2022, 20:27
Ruta pisze:
28 cze 2022, 13:05
Sefie,
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.
Wybacz Ruta, rzeczywiście nieopatrznie zacytowałem, powinienem napisać własny tekst. Twoje poglądy dla stałych forumowiczów są znane i ugruntowane ale dla nowych już tak to może nie wyglądać. Przepraszam i nie chowaj urazy :)
Odpisuję po kilku dniach bo trochę się wydarzyło u mnie w życiu, w dodatku jestem po dzisiejszym niemal godzinnym ostrzale próbnym w wykonaniu mojej żony :D
:) Nie wiem, ile tam tych ran postrzałowych, ale niech się szybko goją.
Między nami, jak mawiają moje dzieciaki "wszystko git".

Z modlitwą w intencji pokoju i rozbrojenia :)

Sefie
Posty: 623
Rejestracja: 23 paź 2021, 23:01
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Sefie » 04 lip 2022, 12:28

Ruta pisze:
04 lip 2022, 11:32
Sefie pisze:
02 lip 2022, 20:27
Ruta pisze:
28 cze 2022, 13:05
Sefie,
Sposób w jaki odwróciłeś i zacytowałeś moje słowa spowodował, że wygląda to tak, jakbym to ja napisała, że jeśli żona autora chciała rozwodu, to teraz jej problem. Szczerze mówiąc z takim "cytatatem" nie czuję się najlepiej. Nie mam w sobie zgody na taką postawę wobec współmałżonka, niezależnie od jego postawy.
Wybacz Ruta, rzeczywiście nieopatrznie zacytowałem, powinienem napisać własny tekst. Twoje poglądy dla stałych forumowiczów są znane i ugruntowane ale dla nowych już tak to może nie wyglądać. Przepraszam i nie chowaj urazy :)
Odpisuję po kilku dniach bo trochę się wydarzyło u mnie w życiu, w dodatku jestem po dzisiejszym niemal godzinnym ostrzale próbnym w wykonaniu mojej żony :D
:) Nie wiem, ile tam tych ran postrzałowych, ale niech się szybko goją.
Między nami, jak mawiają moje dzieciaki "wszystko git".

Z modlitwą w intencji pokoju i rozbrojenia :)
Ten ostrzał związany jest z potencjalnym powrotem. Zobaczymy co będzie ;)
Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie.
Jan Paweł II

Lawendowa
Posty: 7650
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:44
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Lawendowa » 04 lip 2022, 12:50

Sefie, warto z ewentualną dalszą dyskusją o swojej aktualnej sytuacji przenieść się do własnego wątku, by nie poszła dyskusja w tematy nie dotyczące autora wątku.
W związku z tym, że tenże autor wątku na razie sie tutaj nie udziela, warto na niego poczekać.
"Ty tylko mnie poprowadź, Tobie powierzam mą drogę..."

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Flawless » 05 lip 2022, 18:58

Sefie.. wiem ze tu nie wolno 8-) ale trzymam kciuki ! Z modlitwą 💪
PS jeśli trzeba niech moderacja wrzuci ten post w lepsze miejsce - zezwalam na pełną migrację 👍✋

Awatar użytkownika
Nirwanna
Posty: 13300
Rejestracja: 11 gru 2016, 22:54
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: Alimenty, utrzymanie dorosłego dziecka

Post autor: Nirwanna » 06 lip 2022, 6:39

Dzięki, na razie niech zostanie, ale kolejnym użytkownikom sugerujemy stanowczą kropkę ;-)
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę
Jan Paweł II

ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 4 gości