Poniżanie przez męża

[FortiAnimo]

Cześć, potrzebuję wsparcia. Mój mąż często krzyczy na mnie w miejscach publicznych, zwłaszcza w obecności moich znajomych z pracy. Czuję się wtedy bardzo upokorzona i bezradna. Próbowałam rozmawiać z nim na spokojnie, ale nie przyjmuje moich argumentów i nie zmienia swojego zachowania.

Bardzo mnie to boli i odbiera pewność siebie, zwłaszcza że robi to wśród ludzi, których znam i cenię. Nie wiem już, jak z nim rozmawiać, żeby mnie usłyszał. Jak radzicie sobie z podobnymi sytuacjami? Będę wdzięczna za każdą radę.

[Al la]

Witaj FortiAnimo.

Ponieważ zarejestrowałaś się na forum katolickim, to od razu zapytam, czy macie sakrament małżeństwa? Czy jest w Waszym małżeństwie miejsce dla Boga?

Zaproszę Cię do odwiedzenia strony naszej wspólnoty https://sychar.org/ i myślę, że dobrze byłoby gdybyś wysłuchała konferencji ks. Marka Dziewieckiego o przysiędze małżeńskiej "Przysięga Małżeńska i jej konsekwencje" https://www.youtube.com/watch?v=USNEh7_ ... pxm3X&t=1s
Ks. Marek mówi tam o podstawowych sprawach w małżeństwie, również w relacjach, czyli o wzajemnym szacunku, odkryciu własnej wartości i szanowaniu siebie, stawianiu granic, współuzależnieniu, także o odpowiedzialności za siebie i za współmałżonka.

Potrzebujesz wsparcia, ok, ale warto zainwestować w siebie, swój rozwój, poszerzając wiedzę, która umożliwi Tobie inne spojrzenie na siebie i małżeństwo.

Pozdrawiam, mam nadzieję, że otrzymasz wsparcie od naszych forumowiczów.

Zwróć też uwagę na niepodawanie charakterystycznych szczegółów, internet nie jest anonimowy.

[Bławatek]

Witaj,

To są trudne sytuacje i do tego nieprzyjemne, a do tego krzywdzące dla ciebie więc dobrze, że to widzisz i chcesz przerwać. A pewnie po takim okresie jest ci trudno. Może na początek dobrze by było abyś zapoznała się z asertywnością, sztuką mówienia "nie", stawianiem granic. Niestety tego trzeba się nauczyć. Ja mimo przeczytanych książek czy wiedzy z rekolekcji nt. temat dalej się tego uczę.

Na dobry początek warto nabrać pewności siebie i w takich sytuacjach powiedzieć np. "Nie lubię gdy krzyczysz", "czy mógłbyś mówić ciszej a nie podniesionym glosem, bo ja to tak odbieram i tego nie lubię", "jeśli dalej będziesz się tak zachowywał to odejdę na bok, wyjdę z pokoju" itp. Są różne formułki z porozumienia bez przemocy ale są bardzo trudne do zapamiętania a i osoby do których byłyby kierowane mogą zostać niezrozumiałe.

Małymi krokami warto zmieniać siebie, ale też stawiać granice, czy mówić "stop" przemocy.

A w domu mąż też krzyczy czy tylko przy innych?

[FortiAnimo]

Dziękuję za odpowiedz, jestem po terapii dla osób doznających przemocy (mąż wtedy stosował przemoc fizyczną i psychiczną). Stanęłam na nogi: pierwszy raz opowiedziałam komuś o mojej trudnej sytuacji (bardzo się wtedy tego wstydziłam, myślałam że to moją winna, że prowokuję męża do takiego zachowania) znalazłam pracę, pasje, nowych znajomych, we wspólnocie Sychar odnalazłam wsparcie. W między czasie mąż dostał wyrok w sądzie. Przebaczyłam mu, przestałam oczekiwać czegokolwiek od niego, ale z drugiej strony postawiłam jasne granice, podpisaliśmy kontrakt małżeński. Mąż niby jest na swojej terapii, ale cały czas nie przerwał przemocy psychicznej/ emocjonalnej- łamie zasady zapisane w kontrakcie, powraca do toksycznych zachowań. Jednak nadal krzyczy na mnie w miejscach publicznych i w domu przy dzieciach, w ogrodzie żeby słyszeli sąsiedzi. To mnie zawstydza i powoduje we mnie "zamrożenie" i niewypowiedziany wstyd.

Boli mnie to, bo mówienie w czasie neutralnym "nie zgadzam się żebyś na mnie krzyczał", albo moje wychodzenie z domu- daje efekty tylko na chwilę. Po jakimś czasie, te sytuacje się powtarzają i znowu jestem w takich sytuacjach "zamrożona".

Dlatego zastanawiam się co mogę zrobić, żeby przestał i żeby zadziałało na dłużej a nie na krótki czas. Mąż niby kończy 12 kroków, a tu cały czas jego wybuchy frustracji na mnie. Czuję się bezradna. Nie czuję się bezpieczna w jego obecności. Przecież tak nie powinno być...

[Nirwanna]

FortiAnimo, wygląda na to, że jednak terapia dla osób doznających przemocy "nie działa w Tobie" w pełni, tak jakbyś wróciła w tzw. stare buty, do starych zachowań i myśli.
Co zawarliście w kontrakcie? Jeśli możesz to oczywiście opisać?